Γλυπτική

Η γλυπτική χρησιμοποιείται για να βοηθήσει τους ασθενείς να αποκτήσουν φυσική εμπειρία με την άμεση εξοικείωσή τους με το εν λόγω υλικό. Εμφανίζονται αλλαγές στους παλμούς και την αναπνοή καθώς και στη θερμοκρασία. Ταυτόχρονα, η γλυπτική προάγει νέες σκέψεις και συναισθήματα.

Τα υλικά που χρησιμοποιούνται περιλαμβάνουν πέτρα, σαπωνόλιθο, ξύλο, πηλό, κερί μέλισσας, πλαστελίνη και άμμο. Η επιλογή του υλικού βασίζεται στη φυσική κατάσταση του ασθενούς και το διαθέσιμο χρόνο για θεραπεία.
Η πέτρα, για παράδειγμα, απαιτεί μια εστιασμένη, ενεργητική, αποφασιστική και ρυθμική προσέγγιση, να αξιοποιηθεί, να σκαλιστεί, και να λαξευτεί σε μία μακρά χρονική περίοδο. Σε αντάλλαγμα μεταφέρει αντοχή, ζεστασιά και σταθερότητα στον γλύπτη.
Ο σαπωνόλιθος είναι ταχύτερος και ευκολότερος στη χάραξη, στο ξύσιμο και γενικά στην επεξεργασία του. Συχνά οι άνθρωποι που πάσχουν από παθήσεις του δέρματος βρίσκουν τη λεία επιφάνειά του ιδιαίτερα δροσερή, κατευναστική και ευχάριστη.
Το ξύλο, ανάλογα με τον τύπο του (πυκνότητα, χρώμα, άρωμα, κυματοειδείς αποχρώσεις, ευκαμψία), μπορεί να επιλεγεί ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τις απαιτήσεις του κάθε ασθενή. Η γλυπτική, το τρίψιμο και η λείανση απελευθερώνει και ζεσταίνει, απαιτώντας και προάγοντας πνευματική επαγρύπνηση και προσοχή. Για τη χρήση όλων αυτών των υλικών χρησιμοποιούνται εργαλεία.
Ο πηλός (άργιλος) από την άλλη πλευρά μορφοποιείται γενικά με τα χέρια. Χάρη στην υγρή γήινη σύστασή του, η οποία ενδέχεται να είναι υγρή και γλιστερή, λεία, ή ελαφρώς στεγνή, ο πηλός προωθεί την υλοποίηση της ικανότητας του ασθενή να διαμορφώσει και να δημιουργήσει. Ένας άμορφος σβόλος σταδιακά διαμορφώνεται σε τρισδιάστατο αντικείμενο. Μπορεί να προστεθεί ή να αφαιρεθεί υλικό ανάλογα με το τι απαιτείται μέχρι να αναδυθεί η τελική μορφή.
Ο πηλός μπορεί να επεξεργαστεί με το χέρι, να πιεστεί ρυθμικά, να συμπιεστεί και να τεντωθεί με την παλάμη ή το πίσω μέρος του χεριού, τα δάκτυλα ή τον αντίχειρα. Η δραστηριότητα απαιτεί ηρεμία και συγκέντρωση. Πολλοί θεωρούν ότι θερμαίνει ολόκληρο το σώμα. Η επιφάνεια του πηλού μπορεί να χαραχθεί, να λειανθεί, να επεξεργαστεί χρησιμοποιώντας τα χέρια ή εργαλεία. Όταν στεγνώσει, μπορεί ακόμη και να ξυστεί ή να τριφτεί. Ο πηλός, ο οποίος από τη φύση του είναι δροσερός στην αφή, θα πρέπει να θερμαίνεται για μερικούς ασθενείς (π.χ. πάσχοντες από αρθρίτιδα).
Το κερί μέλισσας είναι ένα φυσικό ζεστό υλικό, εύκολο να μορφοποιηθεί, και ως εκ τούτου ιδανικό για παιδιά και ευπαθείς ασθενείς. Το ίδιο και η πλαστελίνη. Αν η κίνηση του χεριού είναι περιορισμένη, η ζεστή άμμος σε ένα κουτί μπορεί να αποτελέσει χρήσιμη δημιουργική εναλλακτική λύση.
Το ζήτημα της θεραπευτικής γλυπτικής δεν είναι να παράγει ένα όμορφο, διακοσμητικό αποτέλεσμα. Η διαμόρφωση του υλικού διαμορφώνει την εστίαση, τη συγκέντρωση, η δημιουργική διαδικασία φέρνει νέες εικόνες και νέα δύναμη στον ασθενή. Αυτά βοηθούν τον ασθενή να κατανοήσει την πάθησή του καλύτερα, να αποδεχθεί και να την ξεπεράσει, να προσεγγίζει τη ζωή με ανανεωμένο σθένος.