Μουσικοθεραπεία

Η μουσική, είτε μέσα από τη φωνή, τη μελωδία, την αρμονία, τον ήχο ή το ρυθμό, ανοίγει την πόρτα σε έναν εσωτερικό κόσμο εμπειρίας. Κάνει έκκληση περισσότερο προς τα συναισθήματα παρά στη διάνοια. Δεν απαιτείται ούτε προηγούμενη γνώση ούτε μουσικό ταλέντο ώστε να συμμετέχει κάποιος σε μουσικοθεραπεία.

Το φάσμα των μέσων είναι μεγάλο και είναι όλα εύκολα να παιχθούν. Χρησιμοποιούνται κρουστά όπως το μεταλλόφωνο, το ξυλόφωνο, τα κύμβαλα, τα τύμπανα κ.α., διάφορα πνευστά όπως το φλάουτο, η τρομπέτα, το αλπικό κόρνο και έγχορδα όπως το βιολί, η βιόλα και το κοντραμπάσο, επίσης όργανα όπως η άρπα και η λύρα και η φωνή (στην περίπτωση του θεραπευτικού τραγουδιού). Μαζί με τον θεραπευτή, ο ασθενής αυτοσχεδιάζει ή ίσως απλά ακούει μελωδίες, ήχους και ρυθμούς. Η επιλογή του οργάνου εξαρτάται από την συγκεκριμένη κατάσταση του ασθενή, το βαθμό σοβαρότητας και το στάδιο της ασθένειας.
Ο στόχος της μουσικοθεραπείας είναι να ανοίξει το εσωτερικό της ψυχής, να ακούσει και να εκτιμήσει συνειδητά την ηρεμία ή τον ήχο.
Η ιδέα είναι να ενεργοποιηθούν οι μουσικές και ρυθμικές ευαισθησίες του ασθενή ως μέσο προώθησης της όρεξης για ζωή – άλλωστε, κάθε ρυθμική διαδικασία βοηθά στη διέγερση, ενδυνάμωση και διατήρηση του σθένους. Συντελεί σε μια βαθύτερη κατανόηση και αποδοχή του εαυτού, η οποία με τη σειρά της βοηθά τον ασθενή να αναπτύξει νέες προοπτικές στη ζωή.
Η μουσική βοηθά πολλούς ασθενείς μα βιώσουν και να κατανοήσουν τα πράγματα που ήταν προηγουμένως αδύνατο να κατανοήσουν ή να εφαρμόσουν συνειδητά στην πράξη. Δύο παραδείγματα:
• Οι ασθενείς με καρδιακή προσβολή και υψηλή αρτηριακή πίεση είναι συχνά πολύ ταραχώδεις άνθρωποι που είναι συνεχώς υπό πίεση. Η ενασχόληση με τη μουσική τούς επιτρέπει να το αναγνωρίζουν αμέσως αυτό. Είναι μετά βίας σε θέση να κρατούν νότες, βρίσκουν δύσκολη τη χαλάρωση και γενικά δαπανούν υπερβολική ενέργεια. Η εμπειρία με τη μουσική τούς διδάσκει πώς να ρίχνουν τους τόνους, πώς μπορούν να μάθουν να παίρνουν χρόνο για τον εαυτό τους, να βρίσκουν ανάπαυση.
• Οι πάσχοντες από άσθμα διψούν για αέρα, ολόκληρο το στήθος τους είναι σφιχτό και υπάρχει συμφόρηση λόγω του ότι δεν είναι σε θέση να αναπνέουν σωστά. Οι μακρές νότες και οι παρατεταμένες φράσεις μπορούν να βοηθήσουν να χαλαρώσει αυτή η αίσθηση σφιξίματος. Πολλοί ασθματικοί αναπτύσσουν το δικό τους ρυθμό όταν φτιάχνουν μουσική, η οποία με τη σειρά της οδηγεί σε μια γενική βελτίωση της κατάστασής τους.
Η μουσικοθεραπεία είναι ένα ζωτικής σημασίας συστατικό της παιδιατρικής, καθώς και στη θεραπεία των ενηλίκων με εσωτερικές σωματικές και ψυχικές διαταραχές. Έχει βρεθεί ότι έχει μια βαθιά επίδραση τόσο στους χρόνιους όσο και στους σοβαρά ασθενείς - ακόμη και σε εκείνους στη μονάδα εντατικής θεραπείας.