Otto Wolff
Ο Otto Wolff ήταν ένας από τους πιο ταλαντούχους και σημαντικούς δασκάλους της Ανθρωποσοφικής Ιατρικής. Ήταν ο συγγραφέας πολλών βιβλίων και άρθρων, συμπεριλαμβανομένων και των τριών ογκωδέστατων τόμων με το τίτλο "Προσέγγιση στην Ανθρωποσοφική ιατρική». Τελευταίο μεγάλο του έργο ήταν μια εξαιρετικά πρωτότυπη και διορατική εργασία για τη βιοχημεία.
Ο Wolff διέδωσε τις γνώσεις του στις τέσσερις ηπείρους: τη Βόρεια & Νότια Αμερική, τη Νότια Αφρική, την Ευρώπη από τη Ρωσία έως την Ολλανδία και από τη Σκανδιναβία έως την Ισπανία.
Γεννήθηκε στις 3 Απριλίου το 1921 και ήταν το μικρότερο παιδί στην οικογένεια του. Ο πατέρας του ήταν μπακάλης. Μέσα από τη μητέρα του, ο Otto Wolff έζησε σ’ ένα βαθύ πνευματικό περιβάλλον.
Στην ηλικία των έντεκα, είχε ήδη φουντώσει μέσα του το ενδιαφέρον για τη Χημεία και είχε διαβάσει σχεδόν τα πάντα γι' αυτή. Στην ηλικία των δεκαέξι ετών, οι γνώσεις του ήταν εφάμιλλες με εκείνες των πανεπιστημιακών σπουδών. Ο Wolff είχε πάντα μια βαθιά εσωτερική σύνδεση με τη μουσική. Αγαπούσε να παίζει τσέλο, πιάνο και ακορντεόν.
Το 1939, ο Wolff ξεκίνησε να σπουδάζει ιατρική στο Βερολίνο και στο Königsberg. Τον Δεκέμβριο του 1940 πέρασε την προκαταρκτική ιατρική εξέταση. Παράλληλα παρακολουθούσε διαλέξεις σχετικά με την πυρηνική φυσική και έκανε μαθήματα ιταλικής γλώσσας. Στον ελεύθερο χρόνο του, του άρεσε να ασχολείται με τη ξιφασκία και το παραπέντε.
Τον Απρίλιο του 1941 ο Wolff έπρεπε να κάνει τη στρατιωτική του θητεία και εργάστηκε σε ασθενοφόρο στη Ρωσία. Εκείνη την εποχή, ανακάλυψε την αγάπη του για τον ρωσικό λαό και τη ρωσική γλώσσα. Ευτυχώς ο Wolff μπόρεσε να ολοκληρώσει τις σπουδές του στο τέλος του πολέμου στο Breslau, στη Βιέννη και το Ίνσμπρουκ. Το 1946-1947 ο Wolff έβγαζε χρήματα από μια μπάντα χορού διότι η ιατρική του ιδιότητα δεν του έδινε χρήματα για να ζήσει.
Ο Johannes Rohen συμβούλεψε τον Wolff να ασχοληθεί με την Ανθρωποσοφική Ιατρική και εκείνος διάβασε το μοναδικό βιβλίο που βρήκε στη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου με το τίτλο: Grundlegendes für eine Erweiterung der Heilkunst nach geisteswissenschaftlichen Erkenntnissen (Βασικές αρχές της θεραπείας μετά από πνεύματοεπιστημονικά επιτεύγματα). Ο Wolff γνώριζε ήδη το θέμα, αλλά γοητεύτηκε πολύ από τη δομή και τη λογική του βιβλίου. Λίγο αργότερα συναντήθηκε με τον Friedrich Husemann, ο οποίος του ζήτησε να έρθει στο Wiesneck ως βοηθός του. Ο Wolff ακολούθησε το αίτημα αυτό και έμεινε κοντά του επτά χρόνια. Από την αρχή ο Wolff ήταν συν-συγγραφέας του βιβλίου Das Bild des Menschen als Grundlage der Heilkunst (Η εικόνα του ανθρώπου ως το θεμέλιο της θεραπείας), πάνω στο οποίο εργάστηκε εντατικά και το συμπλήρωνε μέχρι και το τέλος της ζωής του.
Ο Wolff πήγε στη Νυρεμβέργη και έμεινε εκεί για οκτώ χρόνια, όπου εργάστηκε ως σχολικός ιατρός στην ανώτερη εκπαίδευση. Δίδαξε χημεία, φυτολογία, ζωολογία και ανθρωπολογία. Μέσα από αυτή τη πορεία ο Wolff έμαθε να εξηγεί με πολύ απλό τρόπο πολύπλοκα θέματα. Αυτό του φάνηκε πολύ χρήσιμο για την μετέπειτα πορεία της διδασκαλίας του.
Το 1963 κατέληξε στη Weleda AG στο Schwäbisch Gmünd, όπου ασχολήθηκε με την ανάπτυξη της φαρμακοποιίας. Παράλληλα, έδινε διαλέξεις σε ιατρικά συνέδρια καθώς και σε ειδικευμένα συνέδρια σχολικών ιατρών, οδοντίατρων, οφθαλμίατρων και άλλων ειδικοτήτων.
Στην ηλικία των 54, επεκτάθηκε δίνοντας διαλέξεις σε όλο το κόσμο. Εκτός από τα μαθήματα και τις διαλέξεις του, διέθετε τον εαυτό του γενναιόδωρα για να συμβουλεύει τους συναδέλφους του, οι οποίοι είχαν μόλις ξεκινήσει την Ανθρωποσοφική Ιατρική. Διετέλεσε επίσης καθηγητής στα ιατρικά σεμινάρια στο Goetheanum, στην Κλινική Lukas.
Πέθανε το 2003 στο Arlesheim. Αναμφίβολα θα συνεχίσει να εμπνέει τους πολλούς ασθενείς και συναδέλφους του, οι οποίοι επωφελήθηκαν από τις γνώσεις και την διορατικότητα του στη θεραπεία.
