Όλα τα ανθρωποσοφικά φάρμακα έχουν παρασκευαστεί για να διεγείρουν τις δυνάμεις αυτοθεραπείας του ασθενή. Με αυτό τον τρόπο συμπληρώνουν τη συμβατική θεραπευτική αγωγή. Όπου η συμβατική ιατρική επικεντρώνεται αποκλειστικά στην καταστροφή των παραγόντων της νόσου, την καταστολή των συναφών διαδικασιών και την αντικατάσταση ουσιών που λείπουν (π.χ. βιταμίνες, ορμόνες, στοιχεία του αίματος), η ανθρωποσοφική ιατρική, όπου αυτό είναι δυνατό και λογικό, έχει ως στόχο να επιτρέψει στον ανθρώπινο οργανισμό να ξεπεράσει μια ασθένεια μέσω των δικών της πόρων. Η έμφαση δίνεται στην αποκατάσταση της ισορροπίας των σωματικών λειτουργιών και την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. Τα σωστά φάρμακα παίζουν σημαντικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία.
Όλα τα είδη πρώτων υλών που υπάρχουν στη φύση χρησιμοποιούνται στην παραγωγή των ανθρωποσοφικών φαρμάκων: ουσίες φυτικής προέλευσης, ορυκτής προέλευσης, ζωικής προέλευσης, καθώς και μέταλλα.
Η ανθρωποσοφική ιατρική χρησιμοποιεί ορυκτές, φυτικές, μεταλλικές και ζωικές πρώτες ύλες για την παραγωγή φαρμάκων. Για παράδειγμα, ο χαλαζίας, το θείο και το ασβέστιο είναι γνωστές ορυκτές ουσίες, ενώ η άρνικα, η κίτρινη γεντιανή και το χαμομήλι είναι γνωστά φαρμακευτικά φυτά. Από τα μέταλλα, ο χρυσός, ο άργυρος, ο σίδηρος και ο κασσίτερος χρησιμοποιούνται συχνά, ενώ οι ουσίες ζωικής προέλευσης περιλαμβάνουν δηλητήρια εντόμων.
Τι ιδιαίτερο έχουν τα ανθρωποσοφικά φάρμακα; Όπως συμβαίνει και με την ανθρωποσοφική θεραπεία ως σύνολο, έτσι και τα ανθρωποσοφικά φάρμακα καθορίζονται ανάλογα με την ασθένεια και τον ασθενή. Ή με άλλα λόγια, η συνταγογράφηση δεν βασίζεται μόνο σε μία απλή διάγνωση που υποστηρίζεται από ευρήματα, αλλά αντ' αυτού βασίζεται σε ολόκληρο το πλαίσιο του προφίλ υγείας του ατόμου, όπως εμφανίζεται από την ασθένεια. Το καθήκον του γιατρού είναι να αναγνωρίσει ποιες δυνάμεις προκαλούν το πρόβλημα.
Στην παραγωγή των ανθρωποσοφικών φαρμάκων χρησιμοποιούνται πολλές διαφορετικές μέθοδοι. Αυτές είναι γενικά ρυθμικές διαδικασίες, εφαρμογές θερμότητας σε στάδια, ή συνδυασμός και των δύο:
Η αποτελεσματικότητα ενός ανθρωποσοφικού φαρμάκου κρίνεται από το αν αποδυναμώνει, ανακουφίζει ή θεραπεύει μια ασθένεια, αν μειώνει ή θεραπεύει τα σωματικά ή / και ψυχικά συμπτώματα και αν μπορεί ακόμη και να προλαμβάνει τη νόσο.
Πολλά ανθρωποσοφικά φάρμακα κυκλοφορούν στην αγορά, π.χ. στη Γερμανία, τη Μεγάλη Βρετανία, την Ιταλία, την Αυστρία και τη Σουηδία, βάσει της εθνικής νομοθεσίας. Ειδικοί κανόνες, που θεσπίστηκαν το 1992, διέπουν την κυκλοφορία των φαρμακευτικών προϊόντων που παράγονται σύμφωνα με ομοιοπαθητική διαδικασία κατασκευής.
Ακόμη και στην φάση της παραγωγής, τα ανθρωποσοφικά φάρμακα υπόκεινται στους κανονισμούς της σχετικής φαρμακοποιίας. Όλοι οι παραγωγοί ανθρωποσοφικών φαρμάκων πρέπει να τηρούν και να επιβεβαιώνουν ελέγχους ποιότητας που έχουν ζητηθεί και επίσης υπόκεινται στους συνήθεις ελέγχους από τις αρμόδιες αρχές.
Οι ίδιες αρχές ισχύουν για την ασφάλεια των ανθρωποσοφικών φαρμάκων όπως και σε όλα τα άλλα είδη φαρμάκων. Οι αρνητικές παρενέργειες αναφέρονται στον παραγωγό, τον προμηθευτή και το ελεγκτικό σώμα. Όλα τα ανθρωποσοφικά φάρμακα έχουν ελάχιστες παρενέργειες. Αυτό ισχύει επίσης και για τα ενέσιμα προϊόντα, τα οποία συνήθως θεωρούνται υψηλότερου κινδύνου.
