Η Έρευνα Μέχρι Σήμερα
Τα τελευταία 20-30 χρόνια έχουν διεξαχθεί περίπου 400 μελέτες σχετικά με τα ανθρωποσοφικά φάρμακα και τις θεραπευτικές διαδικασίες. Πολλά από τα έργα αυτά είχαν τη μορφή ατομικών μελετών περιστατικών. Οι μελέτες αυτές συχνά παράγουν στατιστικώς σημαντικά αποτελέσματα υπέρ των ανθρωποσοφικών μεθόδων θεραπείας που επιβεβαιώνονται και στην κλινική εμπειρία των ανθρωποσοφικών γιατρών.
Η έρευνα σχετικά με τη χρήση του γκι στην ανθρωποσοφική θεραπεία για την αντιμετώπιση των ασθενών με καρκίνο κατέχει μια ξεχωριστή θέση και τα παρασκευάσματα που περιέχουν εκχύλισμα γκι είναι πλέον ανάμεσα στα πιο συχνά συνταγογραφούμενα φάρμακα συνολικά στον τομέα της ογκολογίας (σε γερμανόφωνες χώρες) τόσο από γιατρούς της ανθρωποσοφίας όσο και από συμβατικούς γιατρούς. Υπάρχουν αμέτρητες προκλινικές μελέτες για τη χρήση του εκχυλίσματος γκι, για να μην αναφέρουμε περισσότερες από 60 κλινικές μελέτες σχετικά με την πρακτική εφαρμογή των πέντε διαφορετικών ανθρωποσοφικών παρασκευασμάτων γκι (AbnobaViscum®, Helixor®, Iscador®, Iscucin®, Isorel®).
Τα πορίσματα των μελετών έχουν αποδειχθεί κατά κύριο λόγο θετικά. Η θεραπεία με γκι φέρνει βελτίωση στην ποιότητα ζωής, και ενδέχεται να επιμηκύνει τον χρόνο των ασθενών κατά τον οποίο δεν έχουν καρκίνο, ή ακόμη και το χρόνο επιβίωσής τους συνολικά. Οι μελέτες αυτές δεν συμμορφώνονται με τα μεθοδολογικά πρότυπα που ορίζονται από τα συμβατικά φάρμακα, διότι:
• Έχει αποδειχθεί ότι είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν ασθενείς να εργαστούν εθελοντικά στο να μην λαμβάνουν θεραπεία η οποία έχει ένα τέτοιο ιστορικό επιτυχίας ιδίως σε απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις.
• Έχει αποδειχτεί αδύνατο οι ανθρωποσοφικοί γιατροί να πάρουν μέρος σε αποφάσεις όπου δεν θα δώσουν ένα φάρμακο που θεωρούν ότι είναι αποτελεσματικό και ασφαλές και να συμμετάσχουν σε μια διαδικασία που αντιφάσκει προς την ηθική τους και τον επαγγελματισμό τους.
• Η υποδόρια χορήγηση των παρασκευασμάτων γκι είναι επίσης ασυμβίβαστη με τις διπλές τυφλές μελέτες. Το δέρμα γύρω από την περιοχή της ένεσης έχει συχνά φλεγμονή, κνησμό και δείχνει μια τάση να σκληραίνει. Δεν υπάρχουν γνωστά εικονικά φάρμακα που είναι ικανά να δημιουργήσουν το ίδιο αποτέλεσμα. Τόσο ο γιατρός όσο και ο ασθενής είναι άμεσα σε θέση να αναγνωρίσουν ποιος έχει πάρει το φάρμακο και ποιος το εικονικό φάρμακο. Επομένως, είναι αδύνατο να δημιουργηθούν τυφλές συνθήκες.
Πρόσφατα, σε δύο επιδημιολογικές μελέτες που διεξάχθηκαν χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία για ασθενείς οι οποίοι είχαν υποβληθεί σε θεραπεία με γκι. Αυτή η ομάδα συγκρίθηκε με μια ομάδα ελέγχου ασθενών που έλαβαν μόνο συμβατική θεραπεία.
Τέτοιες συγκριτικές επιδημιολογικές μελέτες κοινωνικών ομάδων μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την υποστήριξη της αποτελεσματικότητας και ασφάλειας των υφιστάμενων και καθιερωμένων φαρμάκων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς να ζητείται από τον ασθενή να λάβει το απαράδεκτο «ρίσκο» ή από το γιατρό να πάρει μια ανήθικη απόφαση.
