Ρεαλιστική Έρευνα
Ανθρωποσοφικοί ερευνητές και ηγετικοί επιστήμονες όπως ο κλινικός φαρμακολόγος Georges Fülgraff έχουν χαρακτηρίσει το πρόβλημα ως εξής: «Συνεπάγεται η αντικατάσταση της πραγματικότητας από μοντέλα. Όσο πιο σύνθετη είναι η πραγματικότητα, τόσο πιο απλουστευμένο το μοντέλο, μέχρι αντιστρόφως, το μόνο μέρος της πραγματικότητας που γίνεται αντιληπτό να είναι αυτό το οποίο εμφανίζεται στο μοντέλο.
Με τον τρόπο αυτό, δεν αποκτούμε πλέον ιατρική εμπειρία: η θεραπεία βασίζεται σε μοντέλα και όχι στην πραγματικότητα.»
Αν η επιστήμη επιθυμεί να διατηρήσει τους δεσμούς της με την πραγματικότητα, θα πρέπει να λάβει υπόψη τις φυσιολογικές, ψυχολογικές και κοινωνικές διαστάσεις. Όσο περισσότερο μια μελέτη είναι σε θέση να αναπαράγει με ακρίβεια το τι συμβαίνει πραγματικά στο θάλαμο του νοσοκομείου ή στο ιατρείο τόσο πιο επιστημονική είναι.
Οι ανθρωποσοφικοί γιατροί και ερευνητές δεν απορρίπτουν τις τυχαιοποιημένες, ελεγχόμενες μελέτες εντελώς. Απλά δεν θεωρούν τέτοιες δοκιμές ως απόλυτη απόδειξη της αποτελεσματικότητας, αλλά μάλλον ως μια αυστηρά περιορισμένη ευκαιρία να αποδείξουν ότι έχουν συγκεκριμένο αποτέλεσμα κάτω από καθορισμένες, εξαιρετικά περιορισμένες περιπτώσεις.
Επιπλέον, είναι γεγονός ότι μόνο ένα μικρό ποσοστό των συμβατικών φαρμάκων ελέγχεται σύμφωνα με αυτό το «χρυσό πρότυπο».
