Oskar Schmiedel
Γεννήθηκε στη Βιέννη στις 30 Οκτωβρίου το 1887.
Πέθανε στο Schwaebisch Gmuend στις 27 Δεκεμβρίου του 1959
Ο πατέρας του Oskar Schmiedel είχε έρθει στη Βιέννη από το τμήμα της Σαξονίας των βουνών του Erzgebirge. Είχε ένα εργοστάσιο χαρτιού. Η μητέρα του Oskar ήταν Βιεννέζα. Ολοκληρώνοντας τη δευτεροβάθμια εκπαίδευσή του, ο Oskar υπηρέτησε τον χρόνο της στρατιωτικής του θητείας και στη συνέχεια πήγε να σπουδάσει χημεία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου.
Εσωτερικά ερωτήματα τον απασχολούσαν από μικρή ηλικία και έγινε μέλος της Θεοσοφικής Εταιρείας το 1907. Σύντομα ήρθε σε επαφή με τον Rudolf Steiner και έγινε προσωπικός του μαθητής μετά από μια διάλεξη που παρακολούθησε στο σπίτι του Michael Bauer στη Νυρεμβέργη. Αυτή η άμεση προσέγγιση στην ανθρωποσοφία ήταν χαρακτηριστικό αυτού του ανθρώπου. Αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του σε αυτήν. Μπαίνοντας στη ζωή της Θεοσοφικής Εταιρείας με χαρακτηριστικό ενθουσιασμό, ο Oskar Schmiedel ασχολήθηκε με την ανάπτυξη και την πρώτη εκτέλεση των Mystery Plays , φτιάχνοντας τα σκηνικά και ενεργώντας ως υπεύθυνος σκηνής. Σχεδίασε το μοντέλο για τη συσκευή Strader και ήταν υπεύθυνος για τις πρώτες ομάδες ευρυθμιστών που εμφανίζονταν στη σκηνή. Στο Μόναχο συνάντησε και τη γυναίκα του.
Ως φοιτητής είχε δημιουργήσει ένα θεοσοφικό χημικό εργαστήριο για την ανάπτυξη των νέων φυτικών βαφών σύμφωνα με τις οδηγίες που είχε δώσει ο Rudolf Steiner. Αφού έλαβε το διδακτορικό του, παρήγαγε προϊόντα περιποίησης σώματος και έκανε αναλύσεις για γιατρούς. Ο Schmiedel ήταν ένας άνθρωπος της δράσης, αναλαμβάνοντας ένα ευρύ φάσμα πρακτικών καθηκόντων.
Το 1914 το ζευγάρι κλήθηκε στο Dornach από τον Rudolf Steiner να συμμετάσχει στις εργασίες για την οικοδόμηση του πρώτου Goetheanum. Σε μια αυτοσχέδια αποθήκη παρήγαγαν φυτικά χρώματα για τους πίνακες στους τρούλους, προστατευτικό βερνίκι για τις ξυλοκατασκευές και εύπλαστο κερί για τους σχεδιαστές. Επίσης κατασκεύασαν τις χρωστικές ουσίες για την αίθουσα θεραπείας του Δρ. Felix Peiper και τα φάρμακα για μια σειρά γιατρών που βασίστηκαν σε πληροφορίες που δόθηκαν από τον Rudolf Steiner.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο Oskar Schmiedel έκανε τη στρατιωτική του θητεία στο Innsbruck, όπου είχε την ευκαιρία για μια ενδελεχή μελέτη της θεωρίας του Γκαίτε για το χρώμα.
Μετά από τον πόλεμο, αφοσιώθηκε πλήρως στην παραγωγή των φαρμάκων που προτάθηκαν από τον Rudolf Steiner. Έτσι, έκανε την πρώτη προετοιμασία ιξού (mistletoe) για την Ita Wegman. Επίσης πούλησε τα φωτοδυναμικά φάρμακα του Ritter. Συνεργαζόμενος με τον Δρ. Ludwig Noll κατέγραψε μια σειρά μονογραφιών, πάντα παραπέμποντας στον Rudolf Steiner. Αυτά υπάρχουν στο «Arlesheim list» («Κατάλογος του Arlesheim») και αποτέλεσαν τη βασική σειρά των ανθρωποσοφικών φαρμάκων – 15 σκευάσματα είχαν παραχθεί μέχρι το τέλος του 1921.
Στις 6 Ιανουαρίου του 1920, άκουσε τον Rudolf Steiner να λέει σε μια διάλεξη που έδωσε στο Basle, ότι ήλπιζε ότι θα μπορούσε να μιλήσει για το θέμα στα μέλη του ιατρικού επαγγέλματος μια ημέρα. Όντας σε εγρήγορση και δραστήριος, ο Oskar Schmiedel ανέλαβε την πρωτοβουλία και οργάνωσε ένα τέτοιο μάθημα. Αυτό ήταν το μάθημα με τον τίτλο «Πνευματική Επιστήμη και Ιατρική / Εισαγωγή στην Ανθρωποσοφική Ιατρική» που δόθηκε για περίπου 40 βασικά ομοιοπαθητικούς γιατρούς στο Dornach . Με αυτή την έννοια, ο Oskar Schmiedel έγινε ο εμπνευστής της ανθρωποσοφικής ιατρικής, μια πράξη μεγάλης αξίας.
Τον Ιούνιο του 1921 η Δρ. Ita Wegman ίδρυσε το Ινστιτούτο Κλινικής Ιατρικής στο Arlesheim. Νέα παρασκευάσματα απαιτούνταν καθημερινά για τους ασθενείς. Μια παρόμοια κλινική , με επικεφαλής τον Δρ. Otto Palmer, είχε ιδρυθεί στη Στουτγάρδη της Γερμανίας, το 1920. Ο Rudolf Steiner έδωσε περαιτέρω σειρές ιατρικών μαθημάτων το 1921, το 1922 και το 1923, και μετά από αίτημα της νεότερης γενιάς έδωσε το Μάθημα για Νέους Γιατρούς τα Χριστούγεννα και το Πάσχα του 1924.
Η παραγωγή φαρμάκων σύντομα δεν μπορούσε πλέον να πραγματοποιείται μέσα στο μικρό εργαστήριο. Καινούρια δωμάτια διατέθηκαν μέσω της πρωτοβουλίας της Δρ. Wegman κοντά στην Κλινική στο Arlesheim για το Internationale Laboratorien AG (ILAG). Τον Σεπτέμβριο του 1924, ο Oskar Schmiedel έγινε διευθυντής όλου του εγχειρήματος, μετά από αίτημα του Rudolf Steiner. Όταν η ανθρωποσοφική οικονομική επιχείρηση Der Kommende Tag χρεοκόπησε λόγω πληθωρισμού, περιελάμβανε επίσης τα παραρτήματα στο Schwaebisch Gmuend και τη Στουτγάρδη . Παραρτήματα ιδρύθηκαν στην Ολλανδία , την Αγγλία, τη Γαλλία, την Αυστρία και τις ΗΠΑ. Το 1928 το όνομα της εταιρείας άλλαξε από ILAG με εκείνο της «Weleda», που o Rudolf Steiner είχε προτείνει για την αγγλική εταιρεία.
Από το 1935 και έπειτα ο Oskar Schmiedel έπρεπε επίσης να αφιερώνει περισσότερο χρόνο στη γερμανική Weleda, μαζί με τον Wilhelm Pelikan, τον Fritz Goette και τον Arthur von Zabern. Μετακόμισε στη Στουτγάρδη και αργότερα στο Schwaebisch Gmuend. Η ανάπτυξη των εταιρειών και ο πόλεμος κατέστησαν τεράστιες τις απαιτήσεις για τον καθένα που εμπλεκόταν.
Μετά τον πόλεμο, ο Oskar Schmiedel εργάστηκε για την ίδρυση και την ανάπτυξη ενός αριθμού επιχειρήσεων στο εξωτερικό, κάνοντας κάτι τέτοιο στην Αυστρία το 1949, όπου διερεύνησε επίσης τα μέρη όπου είχε ζήσει ο Rudolf Steiner σε νεαρή ηλικία. Εξέδωσε ένα φυλλάδιο σχετικά με αυτό. Είχε πρόθεση να κάνει περισσότερα για το θέμα αυτό, αλλά μόνο μετά τον θάνατό του που η Mechthild Werner, η οποία τον φρόντιζε τα τελευταία του χρόνια, μπόρεσε να το υλοποιήσει.
Το 1951,ο Oskar Schmiedel επέστρεψε στο Schwaebisch Gmuen, όπου διηύθυνε τη Weleda μαζί με τον Wilhelm Pelikan, τον Arthur von Zabern και τον Wilhelm Spiess μέχρι που πέθανε στο 73ο έτος της ηλικίας του. Ο Hans Krueger, ο Walther Cloos, ο Theodor Schwenk, ο Alfred Friedrich, η Mechthild Werner και άλλοι συνέβαλαν σημαντικά στο έργο αυτό.
Εκτός από την εργασία του στην ανάπτυξη μιας σειράς φαρμάκων και παρασκευαστικών έργων, ο Oskar Schmiedel έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για όλα τα κοινωνικά ερεθίσματα. Ενθάρρυνε και υποστήριξε τις Συνεδρίες Μελέτης, τις εργασίες για την ευρυθμία, τα Χριστουγεννιάτικα Παιχνίδια και το περιοδικό Nachrichten της Weleda. Αγαπούσε τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκε και αισθανόταν σεβασμό και υποστήριξε τόσο το έργο τους όσο και τους ίδιους. Ήταν φωτεινός και πολύ ευγενικός, καλλιεργώντας τη συνεργασία με τους γιατρούς και το Ιατρικό Τμήμα, και ήταν σε θέση να ενεργήσει ως ένας μεσολαβητής σε πολλές συγκρουσιακές καταστάσεις.
Ερωτηθείς ποια καλλυντικά βασίστηκαν στις οδηγίες του Rudolf Steiner, ανέφερε τη
λοσιόν για τα μαλλιά, για παράδειγμα. Εντυπωσιακά, ο Rudolf Steiner του είχε υπαγορεύσει οδηγίες κατ ευθείαν και αυθόρμητα δίχως προετοιμασία.
Ο Schmiedel δεν υπήρξε ποτέ ένας μουσικός, αλλά είπε ότι θα ήθελε ένα σπινέτο για τα 70α γενέθλιά του. Έκανε μαθήματα και έπαιζε κάθε μέρα μαζί με φίλους. Μετά από ένα τέτοιο βράδυ διέσχισε το κατώφλι του θανάτου, σε πλήρη επίγνωση, κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η Mechthild Werner τον βρήκε το πρωί με τα χέρια του ενωμένα. Στην αρχή νόμιζε ότι ήταν ένα μακάβριο αστείο – που τον είχε ικανό να κάνει - αλλά στη συνέχεια συνειδητοποίησε ότι είχε αναχωρήσει από αυτόν τον κόσμο.
Η ιατρική και φαρμακευτική ώθηση οφείλει πολλά σε μεγάλο βαθμό σε αυτόν τον πανέξυπνο και εστιασμένο άνθρωπο. Και ήταν ένας υπέροχος, αξιαγάπητος άνθρωπος.
Johannes Zwiauer , PhD
