Rudolf Hauschka
Γεννήθηκε στη Βιέννη στις 6 Νοεμβρίου 1891
Πέθανε στο Boll στις 28 Δεκεμβρίου 1969 .
Η ιστορία και οι στόχοι της ζωής του
Η παιδική και η εφηβική περίοδος του Rudolf Hauschka είχε επηρεαστεί αρκετά από την ατμόσφαιρα που επικρατούσε τα τελευταία χρόνια στην Αυστρο-Ουγγρική Αυτοκρατορία. Γεννήθηκε στη Βιέννη στις 6 Νοεμβρίου του 1891, και ήταν γιος ενός κατασκευαστή μεταλλικών ειδών. Ο παππούς του ήταν σιδεράς.
Όταν μια σφοδρή βροντή συγκλόνισε την ψυχή του νεαρού παιδιού, μια πρώτη ανάμνηση ήταν του παππού του, που με αγάπη και ηρεμία παρηγόρησε το βρέφος, λέγοντας: «Ο Επουράνιος Πατέρας μας μιλάει!». Στα απομνημονεύματά του, ο Rudolf Hauschka αναφέρεται επανειλημμένα σε αυτά τα λόγια τα οποία θυμόταν για όλη του τη ζωή και αποτέλεσαν πηγή ευλάβειας και εμπιστοσύνης στον θεϊκό και πνευματικό κόσμο.
Μεγαλώνοντας, ξόδεψε πολύ χρόνο στο σιδηρουργείο του παππού του. Τα ζεματιστά αποκαΐδια που γίνονταν κόκκινα με τη χρήση των φυσητήρων και το λαμπερό σίδερο που σπινθηροβολούσε κάτω από το σφυρί, προκάλεσαν μια βαθιά εντύπωση, που ίσως έθεσαν τα θεμέλια για το ενδιαφέρον του Rudolf Hauschka να εμβαθύνει στον κόσμο της ύλης και των ουσιών.
Αργότερα, στο σχολείο, έγινε πιο ενθουσιώδης για τα καλά εκτελεσμένα και εντυπωσιακά μαθήματα χημείας. Αυτή η κλίση οδήγησε τελικά στην απόφαση να σπουδάσει επιστήμες στη Βιέννη και πάνω απ ΄ όλα χημεία. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια των σπουδών του, συνειδητοποίησε ότι η ενασχόλησή του με τις συναρπαστικές διαδικασίες στη σφαίρα της ύλης - διαδικασίες σύνθεσης, διαχωρισμού και επαναφοράς - άγγιξε ένα ερώτημα που βρισκόταν βαθιά μέσα στην ψυχή του, ένα ερώτημα για το οποίο κανένας από τους δασκάλους του δεν είχε δώσει μια ικανοποιητική απάντηση: «Τι είναι η ζωή;».
Ο Rudolf Hauschka απέκτησε το διδακτορικό του αμέσως πριν ξεσπάσει ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, βάζοντας ένα απότομο τέλος σε μια προστατευμένη παιδική και νεανική ηλικία, μιας και κλήθηκε να υπηρετήσει στον στρατό.
Ωστόσο, οι τάσεις που είχαν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο ήδη από τα νιάτα του, επρόκειτο να καθορίσουν και να εμπλουτίσουν τη μετέπειτα ζωή του. Αυτές ήταν η ζωγραφική και πάνω απ ΄ όλα η μουσική. Οι δραστηριότητές του σε ένα κίνημα νεολαίας, τον είχαν οδηγήσει στο να θεωρήσει την αποχή από το αλκοόλ ως ένα σημαντικό ιδανικό στη ζωή. Αυτή η πεποίθηση έπαιξε έναν ιδιαίτερο ρόλο στις μετέπειτα προσπάθειές του.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου και κατά τα πρώτα χρόνια που θ’ ακολουθούσαν, ο Rudolf Hauschka θα συναντούσε κατ΄ επανάληψη ανθρώπους που ήταν συνδεδεμένοι με την ανθρωποσοφία. Ωστόσο, η καθοριστική συνάντηση ήρθε μόνο όταν ήταν 30 ετών στην Κολωνία. Αυτό του επέτρεψε να αποκτήσει πλήρη πρόσβαση στην επιστήμη του πνεύματος του Rudolf Steiner. Οι συνθήκες της ζωής ήταν δύσκολες εκείνη την εποχή, αλλά κατάφερε να παρακολουθήσει το ανθρωποσοφικό καλοκαιρινό συνέδριο στο Arnhem το 1924, που του επέτρεψε να αξιοποιήσει μια από τις τελευταίες του ευκαιρίες να δει τον Rudolf Steiner. Και αυτός έθεσε το ερώτημα που ζούσε μέσα του για τόσο πολύ καιρό: «Τι είναι η ζωή;»
Και η απάντηση ήταν «Μελέτησε τους ρυθμούς. Ο ρυθμός συντηρεί τη ζωή». Αυτά τα λόγια που ειπώθηκαν από τον Rudolf Steiner, έγιναν η πυξίδα για το σύνολο της ζωής του Rudolf Hauschka. Συναντήθηκε επίσης με την Ita Wegman για πρώτη φορά στο Arnhem.
Επαγγελματικά είχε εμπλακεί σε μια σειρά από πρότζεκτς στη χημική βιομηχανία και στη συνέχεια σκόπευε να εφαρμόσει μια διαδικασία που είχε αναπτύξει για την παραγωγή δέρματος από δέρμα καρχαρία, καθώς οι αρχικές δοκιμές είχαν αποδειχθεί επιτυχείς. (Θα μπορούσε κανείς εύλογα να υποψιαστεί ότι η βιομηχανία δέρματος δε θα είχε καλωσορίσει τον ανταγωνισμό.)
Αυτή ήταν η στιγμή όταν συνάντησε την Ita Wegman για δεύτερη φορά (το 1928, στο Λονδίνο). Του ζήτησε να συμμετάσχει στις εργασίες για την ανάπτυξη νέων φαρμάκων. Αυτό θα συνδεόταν με τις προσπάθειες για επέκταση της ιατρικής με βάση την ανθρωποσοφία . Δεν ήταν προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο. Είχε εσωτερική σύγκρουση, καθώς κάτι τέτοιο θα σήμαινε την εγκατάλειψη μιας πολλά υποσχόμενης καριέρας. «Το πεπρωμένο μού έδωσε μια ώθηση», όπως ο ίδιος επρόκειτο να πει αργότερα. Έτσι ο Hauschka δέχθηκε το αίτημα της Ita Wegman, θέτοντας τώρα τη ζωή του εξ ολοκλήρου στην υπηρεσία της ανθρωποσοφίας. Πήγε στο Arlesheim, στην Ελβετία, και εντάχθηκε στο επιστημονικό προσωπικό του Ινστιτούτου Κλινικής Ιατρικής που η Ita Wegman είχε ιδρύσει εκεί το 1921.
Η ιατρική είχε κυριευτεί από τον υλισμό και είχε καταλήξει σε ένα απόλυτα χαμηλό επίπεδο από τις αρχές του 20ου αιώνα, αν αναλογιστεί κανείς ότι προερχόταν από τη σφαίρα των μυστηρίων. Η πιο δυνατή επιθυμία της Ita Wegman ήταν να αποκαταστήσει την πνευματική διάσταση στην ιατρική, σε συνεργασία με τον Rudolf Steiner. Είχε δώσει τις πρώτες του διαλέξεις σε ιατρούς το 1920. Τώρα έπρεπε να βρεθούν οι τρόποι προκειμένου να επιτρέψουν σε όλα αυτά που είχε μάθει, να αποφέρουν καρπούς. Η Ita Wegman εργάστηκε για αυτόν τον σκοπό εντατικά.
Το έργο που ορίστηκε στον Rudolf Hauschka ήταν κάθε άλλο παρά δευτερεύον. Μια προσέγγιση στην ιατρική που θα ανανεωνόταν πνευματικά χρειαζόταν κατάλληλα φάρμακα. Πάνω απ ΄ όλα, έπρεπε να βρεθούν μέθοδοι επεξεργασίας ζωντανών οργανισμών, όπως τα φυτά, με τον κατάλληλο τρόπο. Η συμβατική μέθοδος παρασκευής αλκοολούχων εκχυλισμάτων δε θα εξυπηρετούσε, καθώς το αλκοόλ είναι εχθρικό προς τη ζωή. Αυτό έβγαζε νόημα στον Hauschka, που απείχε τελείως από τα οινοπνευματώδη ποτά. Τώρα η πρόταση του Rudolf Steiner που είχε κάνει πέντε χρόνια νωρίτερα, όταν του ζήτησε να μελετήσει τους ρυθμούς, λέγοντας «Ο ρυθμός συντηρεί τη ζωή», ήρθε να τον βοηθήσει. Συνειδητοποίησε ότι το νερό «ζει» στον ρυθμό, καθώς ρέει σε μαιανδρικούς σχηματισμούς, στα σύννεφα και στη βροχή, στις δίνες και στα κύματα. Το νερό είναι το στοιχείο που διατηρεί τη ζωή - χωρίς νερό δεν μπορεί να υπάρξει ζωή. Αυτό το καθιστά το καλύτερο μέσο για τα φάρμακα που είναι βασισμένα στα φυτά. Η εργασία γίνεται με το χέρι και με τη μεγαλύτερη δυνατή φροντίδα & σεβασμό για το ζωντανό φυτό. Η χρονική ακολουθία της φαρμακευτικής διαδικασίας - εδώ διαισθητικά θα μπορούσα να πω ότι στη φύση, στον κόσμο των φυτών, οι βιολογικές διεργασίες βρίσκονται σε μεγαλύτερη ένταση κατά την ανατολή και τη δύση του ηλίου –έτσι οι ώρες για την επεξεργασία του υλικού βασίζονταν σωστά σε αυτή τη χρονική ακολουθία.
Είναι επίσης σημαντικό να γνωρίζουμε τη διάσταση αυτών των μεθόδων που αγκαλιάζει όλον τον κόσμο. Ο Rudolf Steiner μίλησε πολύ σοβαρά για αυτό σε μια διάλεξη που έδωσε στο Dornach στις 25 Νοεμβρίου 1917 [με τον τίτλο «Wrong and Right Use of Esoteric Knowledge» («Λανθασμένη και σωστή χρήση της Εσωτερικής Γνώσης») ή σύμφωνα με μια πιο πρόσφατη μετάφραση με τον τίτλο «Secret Brotherhoods» («Μυστικές Αδελφότητες»), αναφερόμενος σε «συγκεκριμένες διαδικασίες οι οποίες πρέπει να γίνονται το πρωί και το βράδυ.
Οι εργασίες ανάπτυξης του Hauschkas στέφθηκαν με επιτυχία - αλλά αρχικά υπήρξαν οπισθοδρομήσεις και σημαντικά προβλήματα με ορισμένα φυτά. Ξανά και ξανά απαιτούνταν προσεκτική παρατήρηση και τεκμηρίωση. Σημαντικές διορθώσεις ήταν απαραίτητες καθώς τα χρόνια περνούσαν. Αλλά σήμερα, ογδόντα χρόνια αργότερα, μπορούμε να μιλάμε με σιγουριά για ένα αληθινό «επίτευγμα», σεβόμενοι το βασικό κανόνα και τη σωστή χρήση του ρυθμού, σε μια φαρμακευτική διαδικασία που καθοδηγείται από την πνευματική διορατικότητα (μόνο οι πιο σημαντικοί παράγοντες μπορούν να αναφερθούν εδώ). Η αξία του Rudolf Hauschka δεν μπορεί να αξιολογηθεί παρά ως πολύ σημαντική. Με τη διορατικότητά του για τις σημερινές μας ανάγκες, έσπειρε έναν σημαντικό σπόρο για το μέλλον.
Η Ita Wegman αντιμετώπισε ένα δύσκολο πεπρωμένο στη δεκαετία του 1930. Έμμεσα αυτό είχε συνέπειες για τη ζωή και το έργο του Rudolf Hauschka. Το 1939 ο ίδιος και η Δρ. Margarethe Stavenhagen (που επρόκειτο αργότερα να γίνει σύζυγος του) μεταφέρθηκαν στο Gnadenwald κοντά στο Innsbruck, με τις ευλογίες της Ita Wegman. Εκεί ανέλαβαν ένα τοπικό σανατόριο που υποστηριζόταν προσωρινά από την κλινική στο Arlesheim.
Εν τω μεταξύ, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος είχε ξεκινήσει και τα ινστιτούτα με ανθρωποσοφικό προσανατολισμό κατεστάλησαν κάτω από το ναζιστικό καθεστώς. Τον Ιούνιο του 1941 πραγματοποιήθηκε ένα μεγάλο κύμα από συλλήψεις (πιθανότατα προκλήθηκε από το ταξίδι του Rudolf Hess στην Αγγλία), επίσης για τον Rudolf Hauschka και για όλο το προσωπικό του σανατόριου. Παρέμειναν υπό κράτηση στο Innsbruck για μερικές εβδομάδες και το σανατόριο είχε επιταχθεί. Ανακρίθηκαν όλοι , αλλά γενικά τη γλίτωσαν εύκολα. Ο Hauschka ήταν μάλιστα σε θέση να συνεχίσει το έργο για το βιβλίο του με τίτλο «The Nature of Substance», αν και έπρεπε να παρουσιάζεται στην αστυνομία στη Βιέννη μία φορά την εβδομάδα μετά από την απελευθέρωσή του. Πήρε το ρίσκο και τύπωσε το έργο και μέρος της έκδοσης πωλήθηκε. Ωστόσο η Gestapo το ανακάλυψε και κατέσχεσε το υπόλοιπο μέρος. Η μυστική αστυνομία τότε έλεγξε το διδακτορικό του δίπλωμα. Φαίνεται ότι το έργο του ήταν πολύ ανορθόδοξο στα μάτια των αρχών, κάνοντάς τους να αμφιβάλλουν για τα προσόντα του ως χημικός.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι αργότερα, στο Eckwaelden, όταν το βιβλίο βρισκόταν στην τέταρτη έκδοσή του, οι νέοι ξανά και ξανά υπέβαλαν αίτηση να εργαστούν στη Wala όπου είχαν προηγουμένως διαβάσει το βιβλίο. Κατά τα τελευταία χρόνια του πολέμου, η μοίρα τελικά έφερε μαζί τους τέσσερις ανθρώπους που θα καθιέρωναν σύντομα τα Φαρμακευτικά Εργαστήρια της Wala , αρχικά με τη μορφή μιας γενικής συνεργασίας: Rudolf και Margarethe Hauschka και Stavenhagen και αμέσως μετά Max Kaphahn και Maja Mewes.
Οι Αμερικανοί όρισαν τη Δρ. Margarethe Hauschka επικεφαλής γιατρό στο Μόναχο-
στο Hoellriegelskreuth Biological Hospital μετά τον πόλεμο. Για μονάχα λιγότερο από πέντε χρόνια αυτό έγινε ο τόπος όπου τα φάρμακα Wala παράγονταν και χρησιμοποιούνταν κατά βάση στο νοσοκομείο. Ο Max Kaphahn ως διευθυντής της επιχείρησης συνέβαλε με την εμπορική του ειδικότητά και τον Δεκέμβριο του 1950 η εταιρεία, η οποία σιγά-σιγά μεγάλωνε, μετακόμισε στο Eckwaelden στο πόδι των Άλπεων της Σουαβίας. Αρχικά, το τοπικό κέντρο θεραπευτικής αγωγής και επιμόρφωσης, ήταν σε θέση να παράσχει κάποιες προϋποθέσεις. Το πρώτο κτίριο της Wala οικοδομήθηκε στο Eckwaelden το 1956 και το κτιριακό συγκρότημα αναπτύχθηκε σταδιακά κατά τη διάρκεια των χρόνων που ακολούθησαν. Η κυρία Mewes είχε την κύρια ευθύνη για την παραγωγή φαρμάκων στο Hoellriegelskreuth και αρχικά επίσης στο Eckwaelden. Στο νέο κτίριο, ένας φαρμακοποιός ήταν ειδικά διορισμένος για τον σκοπό αυτό.
Ο Rudolf Hauschka, ο οποίος συμμετείχε ενεργά στη διδασκαλία στο θεραπευτικό επιμορφωτικό ίδρυμα, αργότερα μετακόμισε με τη σύζυγό του στο νεόδμητο σπίτι της Σχολής Καλλιτεχνικής Θεραπείας & Ρυθμικού Μασάζ στο Boll. Στο νέο κτίριο της Wala, θα χρησιμοποιούσε το δωμάτιό του, κυρίως για να δέχεται τους πολλούς ανθρώπους που έρχονταν να τον δουν από όλον τον κόσμο.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, εμφανίστηκε αιφνιδιαστικά ένας διορισμένος από την κυβέρνηση επικεφαλής της φαρμακοποιίας. Ήταν ένας δημόσιος υπάλληλος, ο οποίος παρακολουθούσε τις φαρμακευτικές εταιρείες και είχε έρθει για να μιλήσει με τον Rudolf Hauschka σχετικά με τη νέα νομοθεσία περί φαρμάκων. Είχαν μεταξύ τους μια έντονη συνομιλία για περισσότερο από μία ώρα, ξεκινώντας να μιλούν ακόμη και για το ψάρεμα του καρχαρία. Τελικά, ο συντάκτης αυτού του ελέγχου προσκλήθηκε να ενωθεί μαζί τους και να αποτελέσει ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο σε μια περιοδεία της επιχείρησης. Κατά τη διάρκεια μεταγενέστερων επισκέψεων του, ο δημόσιος λειτουργός πάντα ρωτούσε για τον Rudolf Hauschka, του οποίου η ζεστή & ανθρώπινη προσέγγιση τον είχε εντυπωσιάσει πολύ.
Ο Rudolf Hauschka αναχώρησε από αυτόν τον κόσμο στις 28 Δεκεμβρίου 1969. Πάντα συνήθιζε να ανάβει τις «μεταλλικές φλόγες», δηλαδή τις φλόγες των επτά πλανητικών μετάλλων, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Εκείνη τη χρόνια το φυσικό σώμα του παραδόθηκε στο στοιχείο της φωτιάς την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.
Το προσωπικό πνεύμα του Rudolf Hauschka και η μέθοδος εργασίας του με τους ρυθμούς της ζωής των φυτών στους οποίους επέμεινε, κέντρισε το ενδιαφέρον πολλών ανθρώπων - σε όλο τον κόσμο. Με την πάροδο των χρόνων, άνθρωποι από όλα τα θεραπευτικά επαγγέλματα - φυσικοί, φαρμακοποιοί, φοιτητές, άνθρωποι που έκαναν την πρακτική τους – συνήθιζαν να έρχονται στο Eckwaelden, συχνά από μακριά, και να εργάζονται εκεί για ένα διάστημα. Γύριζαν πάλι πίσω στο κόσμο, παίρνοντας μαζί τους την πνευματική ώθηση που είχαν λάβει, έναν σπόρο για το μέλλον.
Ο στόχος στην καταγραφή αυτής της εκτίμησης της ζωής του Rudolf Hauschka ήταν να δώσω έμφαση στην εσωτερική συνοχή που διατηρήθηκε σε αυτήν τη ζωή. Πολλές λεπτομέρειες από την πλούσια βιογραφία του έχουν για τον λόγο αυτό παραλειφθεί. Μπορεί να τις βρει κανείς στα ίδια τα βιβλία του Rudolf Hauschka .
Μελετημένα πειράματα του R. Hauschka επαναλήφθηκαν από τον Stefan Baumgaertner και δημοσιεύτηκαν το 1992.
Rudolf Plantener
[1]Το όνομα ‘Wala’ είχε ήδη φτάσει στο Arlesheim. Έχει σχέση με τη μυθολογία αλλά προέκυψε με έναν πραγματικά ουσιαστικό τρόπο από τις συντομογραφίες των δύο αρχικών παραγωγικών διαδικασιών ‘Warmth – Ash’ («Ζεστασιά - Στάχτη») και ‘Light – Ash’ («Φως - Στάχτη»).
[2]Άλλα έργα από τον Rudolf Hauschka περιλαμβάνουν το «Heilmittellehreand Ernaehrungslehre» (και τα 2 στα Γερμανικά μόνο) και το «Atthe Dawn of a NewAge—Memoirs of a Scientist», Καναδάς: Steiner Book Centre 1985. Εκδότης της αγγλικής έκδοσης
