Wilhelm Pelikan
Γεννήθηκε στην Pola (στην Istria) στις 3 Δεκεμβρίου 1893,
Πέθανε στο Arlesheim στις 17 Νοεμβρίου 1981.
Ο πατέρας του ήταν ένας κυβερνητικός επιθεωρητής, Γερμανό-Aυστριακός, η μητέρα του καταγόταν από τη Δαλματία και προτίμησε να μιλάει Ιταλικά από ότι Γερμανικά. Μια ευτυχισμένη μίξη βόρειων και νότιο-ανατολικών στοιχείων στην Αυστρό-Ουγγρική αυτοκρατορία που βρήκε την ηχώ της στην ιδιοσυγκρασία του Wilhelm.
Μετά την πρώιμη παιδική του ηλικία στη Γαλικία, όπου είχε σταλεί ο πατέρας του, ήρθε στη Βιέννη. Μια εικονογράφηση από μια ιστορία του Γκαίτε προκάλεσε βαθιά εντύπωση στον πεντάχρονο Wilhelm - οι σεβάσμιοι βασιλιάδες σε μια σπηλιά στο βουνό, ο γέρος με τη λάμπα, το φίδι με μια μεγάλη καμπύλη να εξαπλώνεται στον ποταμό. Αυτή η μυστηριώδης εικόνα ζούσε μέσα σε εκείνον μέχρι που - πολύ αργότερα - ανακάλυψε τι ακριβώς ήταν.
Ο Wilhelm Pelikan σπούδασε χημεία στη Βιέννη και στο Γκρατς. Κλήθηκε για τη στρατιωτική του θητεία το 1916, αλλά μια σοβαρή ασθένεια στα πνευμόνια και στην καρδιά του σύντομα έθεσε τέλος σε αυτήν. Ένιωσε ότι του είχε δοθεί εκ νέου η ζωή. Κατά τη διάρκεια της ασθένειάς του, κάποιος του έδωσε το έργο «Knowledge of the Higher Worlds» («Η Γνώση των Υψηλότερων Κόσμων») του Rudolf Steiner. Το 1918 άκουσε μια διάλεξη του Rudolf Steiner στη Βιέννη και αργότερα έγινε ένας προσωπικός μαθητής του και αφιέρωσε τη ζωή του στην ανθρωποσοφία.
Αρχικά ο Wilhelm Pelikan εργάστηκε σε εργοστάσιο επεξεργασίας χρυσού και ασημιού της Βιέννης. Το 1919, ο Δρ. Kolisko του ζήτησε να έρθει και να εργαστεί στο ερευνητικό ινστιτούτο Der Kommende Tag στη Στουτγάρδη. Ασχολήθηκε με την ανθρωποσοφική ένωση για ακαδημαϊκούς και έδωσε διαλέξεις στο Darmstadt και στην Ανατολικό - Δυτικό Συνέδριο στη Βιέννη. Το 1922 ο Wilhelm Pelikan πήγε στα νέα εργαστήρια του Ινστιτούτου Κλινικής Ιατρικής στη Στουτγάρδη, όπου εργάστηκε για τη διαδικασία προετοιμασίας του παρασκευάσματος metallic mirror . Η καρδιακή πάθηση τον έπληξε ξανά και ήταν παρών όταν οι γιατροί του, συμβουλεύτηκαν τον Rudolf Steiner στη Στουτγάρδη. (Το ανάστημα του Wilhelm Pelikan έδινε την εντύπωση πως η φυσική του κατάσταση ήταν σθεναρή, αλλά στην πραγματικότητα ήταν πολύ εύθραυστη. Η αποφασιστική σύζυγός του, αναμφίβολα αποτέλεσε ένα σημαντικό συμπλήρωμα, βοηθώντας τον επίσης να αντιμετωπίσει κάποια εσωτερικά προβλήματα.)
Όταν το ινστιτούτο Der Kommende Tag διαλύθηκε το 1924, ο Wilhelm Pelikan έγινε επικεφαλής στην εταιρεία Weleda που στη συνέχεια εγκαθιδρύθηκε στο Schwaebisch Gmuend- με τη συμβουλή του Rudolf Steiner και με τη συνεργασία των κ. Schmiedel και κ. Fritz Goette. Έμεινε σε αυτήν τη θέση για σαράντα χρόνια. (Χάρη σε μια τεράστια προσωπική δέσμευση, ο κ. Goette ως διευθυντής της επιχείρησης μπόρεσε να εμποδίσει το κλείσιμο της Weleda κάτω από το ναζιστικό καθεστώς.) Η εξαιρετικά γόνιμη συνεργασία των φαρμακοποιών Wilhelm Spiess, Walther Cloos και Hans Krueger, με τον επιστήμονα Theodor Schwenk και με πολλούς γιατρούς, μεταξύ των οποίων ο Eugen Kolisko, ο Gottfried και ο Gisbert Husemann, ο Walther Buehler, ο Otto Wolff, ο Rudolf Treichler, ο Eberhard Schickler, ο Kurt Magerstaedt, ο Paul Paede και ο Norbert Glas, κατέστησαν δυνατή την υλοποίηση πολλών από τις προτάσεις του Rudolf Steiner και έτσι αναπτύχθηκε ένα ευρύ φάσμα από ανθρωποσοφικά φάρμακα: τυπικά φάρμακα, παρασκευάσματα metallic mirror, φυτοποιημένα μέταλλα , συνθέσεις ορυκτών με βάση το μοντέλο ενός φαρμακευτικού φυτού και παρασκευάσματα Rh . Αυτή η μοναδική ομαδική εργασία με εξειδικευμένα άτομα, σύντομα έκανε τη Weleda το πιο σημαντικό παράρτημα της ελβετικής μητρικής εταιρείας.
Δουλεύοντας με τον κηπουρό βιοδυναμικής Franz Lippert, ο Wilhelm Pelikan ξεκίνησε τη δημιουργία ενός κήπου με φαρμακευτικά βότανα, αρχικά στα κτήματα της εταιρείας και αργότερα στο Wetzgau, ένα οροπέδιο πάνω από το Schwaebisch Gmuend. Τελικά αφού πέρασε ο απαραίτητος καιρός μπόρεσαν να συλλεχτούν 200 διαφορετικά είδη φαρμακευτικών φυτών.
Ξεκίνησαν «Συνεδρίες Μελέτης» για το σύνολο του προσωπικού κατά τη διάρκεια των ωρών εργασίας τους, για να τους εξοικειώσουν με το πνευματικό υπόβαθρο του έργου τους. Αυτό ήταν σε συμφωνία με τη δήλωση του Rudolf Steiner ότι κάθε εργαζόμενος είχε το δικαίωμα να γνωρίζει με ποιο τρόπο η εργασία του σχετίζεται με τις δραστηριότητες της εταιρείας στο σύνολό της.
Μια άλλη κοινωνική ώθηση ήταν να ασκούνται οι εργαζόμενοι στην Ευρυθμία όταν εργάζονταν. Όλα τα μέλη του προσωπικού ήταν σε θέση να λάβουν μέρος σε αυτήν, κατά τη διάρκεια των ωρών εργασίας τους, για να εξισορροπήσουν τη μονομέρεια στις δραστηριότητές τους. Οι εργαζόμενοι και οι επικεφαλής των τμημάτων συνήθιζαν να κάνουν ευρυθμία αναφορικά με τον ομιλούμενο λόγο και με τη μουσική. Ένας στόχος ήταν να τους αφήσουν να βιώσουν τη θεραπευτική ποιότητα αυτής της νέας τέχνης.
Ο Wilhelm Pelikan έδειξε επίσης ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις πρόβες και την εκτέλεση των χριστουγεννιάτικων παιχνιδιών στο Oberufer από το προσωπικό. Αυτή η γιορτή των Χριστουγέννων, που είναι μέρος της ζωής πολλών ανθρωποσοφικών ιδρυμάτων, φέρνει τους παίκτες και το κοινό μαζί σε μια καλλιτεχνική δραστηριότητα.
Το περιοδικό Weleda Nachrichten (τα νέα της Weleda) δημιουργήθηκε για να καταστήσει τα φάρμακα και τα προϊόντα περιποίησης του σώματος, ευρύτερα γνωστά. Αρχικά πρόσφερε περιγραφές των προϊόντων και πληροφορίες σχετικά με το πνευματικό υπόβαθρο. Νομικοί περιορισμοί επέβαλαν να περιλαμβάνονται κυρίως προϊόντα περιποίησης σώματος και διατροφής. Αργότερα, το περιοδικό επίσης κάλυπτε άλλες ανθρωποσοφικές δραστηριότητες όπως εκπαίδευση, θεραπευτική αγωγή, ανθρωποσοφική ιατρική, βιοδυναμική γεωργία και κοινωνικά ζητήματα. Αυτό οδήγησε τα ενδιαφέροντα των αναγνωστών σε ένα βαθύτερο επίπεδο. Ο Wilhelm Pelikan, οι συνάδελφοι του και πολλά γνωστά πρόσωπα εκτός εταιρείας, έγραψαν σημαντικά άρθρα. Με τον αριθμό των αντιτύπων να αυξάνεται ολοένα και περισσότερο, το περιοδικό σύντομα έγινε η ανθρωποσοφική έκδοση με το ευρύτερο φάσμα πληροφοριών για τους ενδιαφερόμενους.
Ο Wilhelm Pelikan κατέστησε δυνατό για το παράρτημα της Ανθρωποσοφικής κοινότητας στο Schwaebisch Gmuend να συναντηθεί με τις εγκαταστάσεις της Weleda από το 1935 και έπειτα. Στο παράρτημα δόθηκε αργότερα το όνομα Raphael Branch ώστε να αντικατοπτρίζει τη σύνδεση μεταξύ του έργου που γίνεται στη Weleda και στις θεραπευτικές δυνάμεις του αρχαγγέλου Ραφαήλ - Ερμή.
Από το 1948 και μετά, ο Wilhelm Pelikan συνεργάστηκε επίσης με τους συντάκτες της Weleda Korrespondenzblaetter fuer Aerzte, (μια έκδοση τα ενδιαφερόμενα μέλη του ιατρικού επαγγέλματος, με σχετικά θέματα για τα φάρμακα και την κλινική εμπειρία γραμμένα από φαρμακοποιούς και γιατρούς.)
Η γόνιμη συνεργασία φαρμακοποιών και γιατρών έκανε τη Weleda Schwaebisch Gmuend κέντρο για πολλά ιατρικά συνέδρια, για τους φοιτητές ιατρικής, για τους φαρμακοποιούς, τους χημικούς, το προσωπικό καταστημάτων βιολογικών προϊόντων και υγιεινής διατροφής, τους NMQPs [μη ιατρικά εξειδικευμένους ασκούμενους], μασέρ και φυσιοθεραπευτές, καθώς επίσης και για τους κηπουρούς και τους αγρότες.
Διαλέξεις και μαθήματα σύντομα παραδίδονταν σε όλη την Ευρώπη και σε πολλά μέρη στο εξωτερικό όπου είχε ριζώσει η ανθρωποσοφική θεραπευτική.
Εκτός από την ανάπτυξη της παραγωγής φαρμάκων και προϊόντων περιποίησης σώματος, ο Wilhelm Pelikan πραγματοποίησε επίσης μια Γκαιτεονική μελέτη των μετάλλων και της φυτολογίας των φαρμακευτικών φυτών. Η προσέγγισή του για τον κόσμο των ουσιών, χαρακτηριζόταν από συναίσθηση αγάπης, αφού και ο ίδιος επιδίωκε να κινηθεί με ευαισθησία σε όσα αποκαλύπτονταν στις αισθήσεις προς την ουσία των πραγμάτων. Ήθελε να φέρει τις ιδιότητες της φύσης κοντά και να αναζητήσει τη σχέση στο εσωτερικό επίπεδο του ανθρώπινου όντος, κερδίζοντας έτσι μια βαθμιαία γνώση για τις διαπιστώσεις που έγιναν από τον πνευματικό ερευνητή. Μια πρώτη δημοσίευση με τον τίτλο «The Secrets of Metals» («Τα μυστικά των μετάλλων»), αφορούσε τη σχέση πλανητών και μετάλλων. Πέντε επιπλέον μέταλλα προστέθηκαν για τη δεύτερη έκδοση αυτού του έργου – ο ψευδάργυρος, το αλουμίνιο (ασήμι από πηλό), το κοβάλτιο, το νικέλιο, το αντιμόνιο και το μη μεταλλικό θείο.
Κατάλαβε ότι μια Γκαιτεονική προσέγγιση στη φυτολογία των φαρμακευτικών φυτών, ήταν η βάση για την «ορθολογική» θεραπεία που βασίζεται σε αυτά τα φυτά. Τα γραπτά του έδειξαν ευαίσθητη διείσδυση στη φύση των φυτών και μια προσπάθεια να δημιουργηθεί μια σχέση με την ανθρώπινη παθολογία. Ζήτησε από τον σχεδιαστή γραφικών Walter Roggenkamp να συμμετέχει μαζί του στην εργασία του, θέλοντας να δείξει επίσης τη βιόσφαιρα των φυτών, τη σύνδεσή τους με τον κόσμο και τις δημιουργικές δυνάμεις που λειτουργούν εξωτερικά πάνω στα φυτά, με εικονογραφήσεις που δημιουργήθηκαν με ευαισθησία. Επίσης προσπάθησαν να δείξουν τον οικογενειακό τύπο των φυτών, ένα τολμηρό εγχείρημα και ένα βήμα προς την υπερνίκηση της υλιστικής προκατάληψης, ότι η ουσιαστική φύση ενός φυτού περιορίζεται εντός των φυσικών ορίων του. Ο στόχος ήταν να ενθαρρύνει τους αναγνώστες να δουν το φυτό σε σχέση με το περιβάλλον του.
Το έργο του Wilhelm Pelikan βασίστηκε στην πολύτιμη εργασία που πραγματοποιήθηκε νωρίτερα από τον ανθρωποσοφικό βοτανολόγο Gerbert Grohmann , PhD , του οποίου οι δύο τόμοι του έργου «The Plant» (Το Φυτό) ήταν μια προσπάθεια να εισαγάγει τους αναγνώστες στην ανθρωποσοφική οπτική της φύσης των φυτών.
Είναι αξιοσημείωτο πώς ο Wilhelm Pelikan, ο οποίος δεν ήταν βοτανολόγος, ήταν σε θέση να αποκτήσει τέτοια βαθιά αντίληψη της φύσης των φαρμακευτικών φυτών, που η τρίτομη φυτολογία των φαρμακευτικών φυτών με τίτλο «Healing Plants» να συνεχίζει να αποτελεί ένα πρότυπο έργο.
Άλλες δημοσιεύσεις περιελάμβαναν δοκίμια για την στοιχειώδη φύση και την ενεργή βασική αρχή, λαμβάνοντας υπόψη το ερώτημα ως προς το αν ένα φαρμακευτικό φυτό περιέχει μόνο δραστικές ουσίες ή αν εκείνες είναι εργαλεία, τα οποία χρησιμοποιεί το φυτό ως ολότητα. Οι ζωτικές λειτουργίες ενός φυτού παράγουν τις συνθέσεις των ουσιών. Το φυτό είναι κάτι περισσότερο από τις δραστικές ουσίες του. Η απομόνωση αυτών γίνεται για να αποστραγγιστεί το φυτό. Η συνθετική αναπαραγωγή γίνεται για να μιμηθεί σε ανόργανο επίπεδο τις ουσίες τις οποίες δημιουργεί το φυτό από τις ζωτικές διαδικασίες του. Ο Wilhelm Pelikan επίσης μελέτησε αστρονομία και δημοσίευσε έναν μικρό τόμο για τον κομήτη Χάλεϊ στον οποίο εξέτασε την πνευματική φύση των κομητών.
Ένας ιδιαίτερος τομέας των επιστημονικών εργασιών που ανέλαβε, ήταν η έρευνα σχετικά με την αποτελεσματικότητα των δυναμοποιημένων φαρμάκων. Η κ. L. Kolisko είχε εργαστεί πάνω στο φύτρο σιταριού και το έργο της βασίζεται σε μια πρόταση που έγινε από τον Rudolf Steiner. Ο Wilhelm Pelikan το επεξεργάστηκε αυτό περαιτέρω, αποκλείοντας διάφορες πηγές σφάλματος. Κόκκοι σιταριού της μεγαλύτερης δυνατής ομοιογένειας επιτρεπόταν να βλαστήσουν σε υδατικά διαλύματα συγκεκριμένων μεταλλικών αλάτων, σε διαφορετικούς βαθμούς ισχύος, καθορίζοντας το μέσο μήκος του βλασταριού μετά από ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα βλάστησης. Η ανάπτυξη ήταν αυξημένη ή μειωμένη σε διαφορετικά επίπεδα δραστικότητας, με αποτέλεσμα την χαρακτηριστική ανάπτυξη καμπύλων για τα δυναμοποιημένα διαλύματα μεταλλικού άλατος. Τα στατιστικά στοιχεία βελτιώθηκαν σε συνεργασία με τον Georg Unger, PhD, από το Τμήμα Μαθηματικών και Αστρονομίας του Goetheanum. Μια επιστημονική εργασία σχετικά με το θέμα δημοσιεύθηκε το 1965. Ήταν η πρώτη στατιστικά επιβεβαιωμένη απόδειξη της αποτελεσματικότητας για τις δυναμοποιημένες ουσίες.
Μια εργασία πάνω στην ακτινοβολία του σιδήρου και την επιρροή του πλανήτη Άρη: Η ακτινοβολία σφραγισμένων κυλίνδρων σιδήρου επιδρούν πάνω σε σπόρους σιταριού που βλασταίνουν μέσα στο νερό, μέσα στους κυλίνδρους. Η ανάπτυξη των φυτών επηρεάζεται ανάλογα με την εποχή αλλά και από τους ρυθμούς στις κινήσεις του Άρη και από τις σχετικές θέσεις του. Αυτό αποδεικνύει τη σχέση μεταξύ του σιδήρου και του Άρη.
Σε απάντηση στις ερωτήσεις ως προς το αν θα μπορούσε να φιλτραριστεί η δραστικότητα των αραιώσεων, έγραψε ότι χρησιμοποιώντας κανείς τα συνήθη φίλτρα χαρτιού δεν μπορεί να επιδείξει μια τέτοια επίδραση στη δραστηριότητα.
Το 1963, στην ηλικία των 70, o Wilhelm Pelikan αποσύρθηκε από την εταιρεία στο Schwaebisch Gmuend και συνέχισε να αφιερώνει τον χρόνο του για την έρευνα με βάση τη μέθοδο της βλάστησης σιταριού. Η Christa Krueger - Woernle τον βοήθησε στο έργο αυτό μετά τον θάνατο του Mechthild Werner.
Το 1965, ο Wilhelm Pelikan και η σύζυγός του μετακόμισαν στο Arlesheim, έτσι ώστε να μπορεί να συνεχίσει την ερευνά του σε συνεργασία με το Τμήμα Επιστήμης στο κοντινό Goetheanum. Ήταν, επίσης, δραστηριοποιημένος στο παράρτημα της Ανθρωποσοφικής κοινότητας στο Goetheanum.
Ο «Μυστικός Δείπνος» του Λεονάρντο Ντα Βίντσι αποτέλεσε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον του για πολλά χρόνια. Αργότερα στη ζωή του, αυτό οδήγησε σε ένα μικρό έργο που εκδόθηκε 7 χρόνια μετά το θάνατο του (δηλ το 1988).
Το 1980, έπρεπε να υποβληθεί σε μια σοβαρή εγχείρηση των νεφρών.
Μεγαλώνοντας εξασθένιζε σταδιακά σε εκείνες τις τελευταίες ημέρες και ήταν ασθενής στην Κλινική Ita Wegman όπου, στις 17 Νοεμβρίου του 1981, έναν χρόνο μετά από τη σύζυγό του, διέσχισε το κατώφλι για τον κόσμο του πνεύματος στον οποίο είχε νιώσει προσηλωμένος σε όλη του τη ζωή.
Με την ευκαιρία της επετείου της Weleda στο Schwaebisch Gmuend, όπου εκείνος - μετά από τη συνταξιοδότηση του - παρέδωσε την ειδική διεύθυνση, είπε ότι τελικά το έργο που επιτελείται στη Weleda εξαρτάται από το αν τα πνεύματα των στοιχείων θα είναι σε θέση να εξετάσουν ευγενικά αυτό το οποίο κάνουμε. Οι ιδέες του ήταν πάντα αφιερωμένες σε ευρείς ορίζοντες.
Ανακεφαλαιώνοντας συμπερασματικά θα ήθελα να πω μια ιστορία για τον Wilhelm Pelikan σε ένα από τα ιατρικά συνέδρια στο Σάλτσμπουργκ. Ήταν η εποχή που οι γιατροί υποστηρίζοντας την Ita Wegman ήταν σε σύγκρουση με το Συμβούλιο στο Goetheanum. Ο ίδιος υιοθέτησε μια θετική στάση. Μετά το συνέδριο παρευρέθηκε σε συνάντηση με τους γιατρούς, οι οποίοι στις συνομιλίες τους είχαν πει ότι δεν αισθάνονται δεσμευμένοι με το παρόν Συμβούλιο, αλλά προς το Βασικό Συμβούλιο το οποίο είχε συμπεριλάβει την Ita Wegman. Ο Wilhelm Pelikan αναπήδησε και φώναξε: «Αυτό γίνεται γιατί πάντα υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να πηδήξουν πάνω από τη σκιά τους!». Ήταν σαν μια δυνατή βουή βροντής που ξέσπασε από τη φύση του Δία του. Οι γιατροί σώπασαν και αποσύρθηκαν. Το Ιατρικό Τμήμα ανέλαβε την ευθύνη για τη διοργάνωση μελλοντικών συνεδρίων μετά από αυτό.
Αν μετά από όλα αυτά που έχουν ειπωθεί μέχρι στιγμής, εξετάσουμε ποια ήταν η σπουδαιότητα του Wilhelm Pelikan, τότε έγκειται σαφώς, αφενός, στη δημιουργία και στην ανάπτυξη της ανθρωποσοφικής φαρμακευτικής εντός της γερμανικής εταιρείας Weleda, και αφετέρου, στο επιστημονικό του επίτευγμα να θέσει τα θεμέλια για μια Γκαίτε-ονική μελέτη των ουσιών και των φαρμακευτικών φυτών και στο έργο του σχετικά με τις δυναμοποιημένες ουσίες.
Πέρα και πάνω από αυτό, μπορούσε κανείς να δει στον Wilhelm Pelikan, έναν ισχυρό δημιουργικά ιδιοφυή άνθρωπο, που υπηρετούσε τον σκοπό και κάποιον που επίσης προδιέθετε τους άλλους να τον εκτιμήσουν και να τον αγαπήσουν ως πρόσωπο.
Johannes Zwiauer , PhD
[1]Τα μέταλλα ή τα μεταλλικά άλατα μπορούν να φτάσουν – μέσω μιας ρευστής κατάστασης (είτε λιωμένα είτε ως διάλυμα) – στη αέρια κατάσταση ή στη πλασματική κατάσταση , και να συμπυκνωθούν ξανά στη στερεή κατάσταση ως καθαρό μέταλλο.(Anthroposophic Pharmaceutical codex 3rdEdition 2013 –partI (2.1))
[2]Ως φυτοποίηση ουσιών μπορεί να θεωρηθεί το ιδιαίτερο είδος διαδικασίας δυναμοποίησης των μετάλλων ή των ορυκτών, που συμβαίνει μέσω της φύσης. Η διαδικασία δυναμοποίησης πραγματοποιείται με τα φυτά και συνήθως διαρκεί για τρεις κύκλους ζωής. Ως κύκλος ζωής λαμβάνεται η περίοδος βλάστησης (καλλιεργητική περίοδος) για ετήσια φυτά, και δύο καλλιεργητικές περιόδους για διετή φυτά. Η ουσία και το κατάλληλο φυτό επιλέγονται σύμφωνα με τις αρχές της ανθρωποσοφικής αντίληψης για τον άνθρωπο και τη φύση.(Anthroposophicpharmaceuticalcodex. p.28 – special treatments of raw materials)
[3]Rh- μέθοδος: παρασκευάσματα με βάση τα φυτά διατηρημένα σε μια διαδικασία ζύμωσης όπου δεν απαιτείται καθόλου αλκοόλ ή η επακόλουθη παστερίωση.Ενδυνάμωση του φυτού μέσω κάποιων κινήσεων και εκθέσεων του σε φως, κρύο και θερμότητα χωρίς τη χρήση αλκοόλ.
