Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Ανθρωποσοφικά φάρμακα

Εισαγωγή
Σε αυτή τη συνέντευξη, η Dr. Nasha Winters, συν-συγγραφέας του βιβλίου "Mistletoe and the Emerging Future of Integrative Oncology", εξετάζει μερικά από τα οφέλη αυτού του αρχαίου βοτάνου στον σύγχρονο κόσμο της ογκολογίας. Η Winters είναι η ίδια επιζώσα από καρκίνο, οπότε το θέμα αυτό το γνωρίζει πολύ καλά. "Έχω κλείσει 30 χρόνια μετά από μια θανατική καταδίκη, μια διάγνωση καρκίνου σε τελικό στάδιο", λέει, "και ακόμα και σήμερα συναντώ τόση αντίσταση σε όσα έχω μάθει για τον εαυτό μου και για χιλιάδες, αν όχι δεκάδες χιλιάδες, άλλους ασθενείς άμεσα, καθώς και πολύ περισσότερους, έμμεσα, μέσω της εκπαίδευσης των γιατρών τους... Η τρελή μου διαμάχη είναι ότι εστιάζω περισσότερο στον ανθρώπινο οργανισμό και στην υγεία αυτού του πεδίου έναντι της κατάστασης, της ασθένειας ή της «ετικέτας» που σκεπάζει αυτό το άτομο".

Το γκι έχει ιστορία 100 ετών στην ογκολογία!
Το γκι, ένα ημιπαρασιτικό φυτό που φυτρώνει στα κλαδιά των δέντρων σε όλο τον κόσμο, χρησιμοποιείται ως φυτικό φάρμακο εδώ και χιλιάδες χρόνια για παθήσεις όπως η επιληψία, οι διαταραχές της σπλήνας, ο πόνος και οι ρευματικές παθήσεις. Λίγο περισσότερο από 100 χρόνια πριν, το 1917, ο Ρούντολφ Στάινερ, ένας φιλόσοφος με απίστευτα οξεία παρατηρητικότητα, παρατήρησε ότι το γκι μοιάζει πολύ με το σχήμα που αναπτύσσει συνήθως ένας όγκος και υποστήριξε ότι μπορεί να έχει αντικαρκινικές ιδιότητες. Πολλές βιταλιστικές ιατρικές πρακτικές, όπως η Αγιουρβέδα, η κινεζική ιατρική, η φυσιοπαθητική και η ομοιοπαθητική, για παράδειγμα, χρησιμοποιούν το δόγμα των υπογραφών, κάτι που ενθάρρυνε και ο Στάινερ.
"Για παράδειγμα, αν κοιτάξουμε ένα καρύδι θα δούμε ότι μοιάζει με τον εγκέφαλό μας και αμέσως σκεφτόμαστε αν αυτός ο καρπός είναι καλός για τον εγκέφαλο. Και σίγουρα, βρίσκουμε κάποια σημασία στο πώς επηρεάζει τον εγκέφαλο. Ή σε άλλη περίπτωση βότανα όπως η Πουλμονάρια (Pulmonaria ή lungwort). Όταν το κοιτάζετε, μοιάζει με πνεύμονα και μάθαμε ότι αυτό το φυτικό φάρμακο είναι πολύ χρήσιμο για τις παθήσεις των πνευμόνων",αναφέρει η Winters.
Μια γιατρός από την Ολλανδία, ονόματι Ίτα Βέγκμαν, εφάρμοσε την παρατήρηση του Στάινερ για το γκι για να δει πώς θα επηρέαζε έναν ασθενή με καρκίνο, και το φυτό από τότε απολαμβάνει πάνω από 100 χρόνια σταθερής εφαρμογής στην ογκολογία, τόσο αυτόνομα όσο και ως επικουρική υποστήριξη.
"Είναι αρκετά ενδιαφέρον... ο Στάινερ κατάλαβε ότι πρέπει να συγκομίζονται διαφορετικά συστατικά του φυτού - τα μούρα που ανθίζουν το χειμώνα, κάτι που είναι πολύ αντίθετο από τη πορεία της φύσης, και τα φύλλα που αναπτύσσονται το καλοκαίρι... και αναπτύσσονται προς τα μέσα.
Έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα συμπεριφορά σε σύγκριση με άλλα φυτά, και αυτή ήταν μια παρατήρηση για το πώς λειτουργεί και ο καρκίνος. Πηγαίνει ενάντια στο ρυθμό. Αναπτύσσεται έξω από το συγχρονισμό και τη συνοχή του οργανισμού. Αυτό είναι κάτι που αναγνώρισε, και έτσι, συνέλεξε το φυτό και πτυχές του φυτού σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, το ανακάτεψε και στη συνέχεια πήρε ένα συγκεκριμένο εκχύλισμα από αυτό. Σημείωσε επίσης ότι έπρεπε να χορηγείται σε ενέσιμη μορφή, (γιατί πρέπει να θυμάστε ότι πριν από 100 χρόνια δεν γνωρίζαμε τις λεκτίνες, δεν γνωρίζαμε τις βισκοτοξίνες), με κάποιο τρόπο κατάλαβε ότι έπρεπε να γίνει ένεση για να έχουμε το αντικαρκινικό όφελος.
Θα μπορούσατε να πάρετε ολόκληρο το βάμμα. Θα μπορούσατε να το πάρετε με άλλους τρόπους και σε άλλες μορφές, (και πράγματι έχει πολλές φαρμακευτικές επιδράσεις), αλλά δεν θα έχει τις αντικαρκινικές επιδράσεις. Ο λόγος είναι ότι, όπως μάθαμε - ή τουλάχιστον υποψιαζόμαστε, γιατί ακόμα μαθαίνουμε - αυτές οι λεκτίνες και άλλες ουσίες διασπώνται στο γαστρεντερικό μας σύστημα και δεν εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος, δεν έχουν πρόσβαση στο ανοσοποιητικό σύστημα με τον τρόπο που πρέπει...".

Το γκι μπορεί να χρησιμοποιηθεί συμπληρωματικά για όλους τους τύπους καρκίνου.
Σύμφωνα με την Winters, το γκι πιθανώς να είναι χρήσιμο ως συμπληρωματική θεραπεία για όλους τους καρκίνους. Η ίδια, μαζί με αρκετούς άλλους γιατρούς, εκπαιδεύει γιατρούς στο πώς να χρησιμοποιούν το γκι εδώ και αρκετά χρόνια. "Ένας από τους γιατρούς μας χρησιμοποιεί το γκι εδώ και 45 χρόνια στο ιατρείο του και αυτό που έχουμε δει κλινικά, και αυτό που υποδεικνύει η έρευνα, είναι ότι αυτή η θεραπεία, πάντα αφορούσε τη χρήση της σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες. Αντιδρά πολύ καλά μαζί με άλλες θεραπείες. Ποτέ δεν αναπτύχθηκε για να είναι μια αυτόνομη θεραπεία, αν και πιστέψτε με, έχουμε δει αποτελέσματα και σε αυτή την εκδοχή. Ουσιαστικά δεν έχει καμία αντένδειξη με καμία από τις συνήθεις θεραπείες. Έτσι, μπορούμε κυριολεκτικά να το εγχύσουμε σε έναν ασθενή το πρωί πριν από μια χειρουργική επέμβαση ή να ξεκινήσει αυτή τη θεραπεία την ίδια ημέρα που θα ξεκινήσει έναν γύρο χημειοθεραπείας ή ακτινοβολίας. Παρακάμπτει τις αποτοξινωτικές οδούς της πρώτης φάσης του ήπατος, οπότε δεν αλληλεπιδρά, δεν παρεμβαίνει, δεν επιταχύνει ή δεν επιβραδύνει τις διαδικασίες αποτοξίνωσης που θα μπορούσαν διαφορετικά να προκαλέσουν κάποια ανεπιθύμητα συμβάντα ή να αλλάξουν το επιθυμητό αποτέλεσμα μιας συγκεκριμένης φαρμακευτικής αγωγής, φυτικής παρέμβασης ή διατροφικής παρέμβασης". 

Το γκι είναι ένα βασικό συμπλήρωμα της θεραπείας του καρκίνου
Στην πραγματικότητα, το γκι έχει αποδειχθεί ότι ενισχύει άλλες μεθόδους παρέμβασης. Ακόμη και οι πιο τοξικές θεραπείες φαίνεται να λειτουργούν καλύτερα και με λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες όταν συνδυάζονται με γκι. "Αυτό θα πρέπει να αξιοποιείται, κατά την προσωπική μου γνώμη, από κάθε ασθενή που περνάει από μια τυπική προσέγγιση φροντίδας για να ενισχύσει την εμπειρία του με τη θεραπεία", λέει η ίδια. "Υπάρχουν πολλά πράγματα με τα οποία πρέπει να είμαστε κάπως προσεκτικοί ... αλλά το γκι, με βάση την εμπειρία μου και την εμπειρία συναδέλφων μου, είναι ίσως η λιγότερο επιβλαβής ουσία και θεραπεία με τις λιγότερες αντενδείξεις, την οποία είχα ποτέ το προνόμιο να χρησιμοποιήσω. Είναι εξαιρετικό και σπάνιο να βρεις κάτι που είναι τόσο εφαρμόσιμο σε μαζικό επίπεδο ... Όπως είπα, έχει πάνω από 100 χρόνια συνεχούς χρήσης και έχει πάνω από 250 πολύ καλές τυχαιοποιημένες μελέτες ... Μόλις ολοκληρώθηκε μια κλινική δοκιμή Φάσης 1 στο John's Hopkins στις Ηνωμένες Πολιτείες ως ενδοφλέβια εφαρμογή για συμπαγείς όγκους και ετοιμάζεται να περάσει σε κλινική δοκιμή Φάσης 2. Είναι η πιο μελετημένη θεραπεία ολοκληρωμένης ογκολογίας στον κόσμο και χρησιμοποιείται σε ποσοστό πάνω από 60% έως 80% όλων των ασθενών με καρκίνο στην Ευρώπη. Σε μέρη της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής, σε όλη τη Νοτιοανατολική Ασία και την Ινδία, σε διάφορα μέρη της Ευρώπης, αυτό είναι απλώς μέρος του ιατρικού τους συστήματος... Απλά στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουμε μια μικρή αντίσταση στην ενσωμάτωσή του στο συμβατικό ιατρικό μας σύστημα ... 
Ως φυσιοπαθητικός ιατρός που ασκεί ολοκληρωμένη ογκολογία εδώ και αρκετό καιρό, με δασκάλους, μέντορες, συναδέλφους από όλο τον κόσμο, μερικές από τις πιο ισχυρές αντικαρκινικές θεραπείες που έχω δει και που είναι ευεργετικές ακόμη και για το σύνηθες μοντέλο θεραπείας (ουσίες όπως η αρτεσουνάτη, η κουρκουμίνη, η κερσετίνη, το εκχύλισμα πράσινου τσαγιού, όλα αυτά σε ενδοφλέβιες μορφές) έχουν αφαιρεθεί από τη φαρέτρα μας και δεν μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες. 
Οι συνάδελφοί μου καταφέρνουν να βρίσκουν λύσεις για να έχουν πρόσβαση σε αυτά τα πολύ σημαντικά φάρμακα; Φυσικά και βρίσκουν, αλλά πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί. Αλλά και πάλι, μπορείτε να πάτε βόρεια ή νότια των συνόρων και δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα πρόσβασης σε αυτές τις θεραπείες. Ή μπορείτε να πάτε στην Ευρώπη - και αυτό κάνω τα τελευταία δύο χρόνια.
Δεν έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε εύκολη και νόμιμη πρόσβαση σε αυτά τα φάρμακα, οπότε πρέπει να στέλνουμε τους ασθενείς μας στο εξωτερικό για να έχουν πραγματικά καλή φροντίδα για τον καρκίνο.” 

Το γκι ρυθμίζει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος
Το ανοσοποιητικό σύστημα και η μεταβολική λειτουργία είναι και τα δύο αναπόσπαστα μέρη της αντιμετώπισης του καρκίνου, και το γκι λειτουργεί και στα δύο. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσετε, ωστόσο, ότι δεν είναι κάτι το μαγικό. Αν ακολουθείτε μια τυπική αμερικανική διατροφή και έχετε μεταβολική δυσλειτουργία, το γκι δεν θα είναι τόσο αποτελεσματικό όσο για κάποιον που τρώει επίσης μια υγιεινή διατροφή ολικής αλέσεως και υποστηρίζει την υγεία του με άλλους τρόπους.
Με βάση αυτό, το γκι είναι ένας ανοσοτροποποιητής. Οι ανοσοθεραπείες αυτή τη στιγμή αποτελούν τη σύγχρονη τάση, με την πλειονότητα των ερευνητικών κονδυλίων να διοχετεύεται σε αυτές. Ωστόσο, το ποσοστό αποτελεσματικότητας αυτών των θεραπειών είναι λιγότερο από 20%. Με άλλα λόγια, δεν αποτελούν θεραπεία. "Πολλοί έχουν ακούσει την ιστορία με το μελάνωμα του Τζίμι Κάρτερ που είχε κάνει μετάσταση στον εγκέφαλό του. Πήρε το ανοσοποιητικό φάρμακο Keytruda. Πρόκειται για έναν αναστολέα σημείων ελέγχου. Τα πιο συνηθισμένα φάρμακα για τα οποία θα ακούσετε είναι κάποια όπως το Opdivo, το Keytruda, οι αναστολείς PD-1, PDL1, αυτοί είναι αναστολείς σημείων ελέγχου, ή οι αναστολείς CTLA-4, επίσης ένας τύπος αναστολέα σημείων ελέγχου.
Αυτά είναι φάρμακα που κατά κάποιο τρόπο εμποδίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα από το να λειτουργεί ανεξέλεγκτα σε μία θεραπεία καρκίνου. Τώρα αυτό φαίνεται μια πολύ καλή ιδέα - εκτός αν έχετε υποκείμενη μεταβολική δυσλειτουργία, σωστά; Και στη συνέχεια, αν έχετε μια υποκείμενη αυτοάνοση πάθηση, είναι πιθανό να μην έχετε μια τόσο θετική ανταπόκριση σε αυτά τα φάρμακα.
Αυτό που αγαπώ στο γκι είναι ότι έρχεται και ρυθμίζει αυτή τη τραμπάλα. Δεν ακυρώνει τα φρένα, δεν επιτρέπει να χαθεί ο έλεγχος και δεν το καταστέλλει. Είναι ... ένα είδος προσαρμογής κατά κάποιο τρόπο. Έτσι, συμπεριφέρεται λίγο σαν ένα έξυπνο φάρμακο, δεδομένου ότι μπορεί κατά κάποιο τρόπο να προσαρμοστεί στο άτομο. Δεν είναι πρωτόκολλο, είναι μια διαδικασία που καθοδηγείται από τον ασθενή, δεδομένου ότι εξετάζουμε το φύλο του ατόμου, εξετάζουμε τον τύπο του όγκου, το στάδιο του όγκου, τη γενική κατάσταση του ασθενούς και στη συνέχεια εξετάζουμε το πιο κατάλληλο δέντρο-ξενιστή. Οι πιο συνηθισμένοι ξενιστές είναι το πεύκο, το έλατο και η μηλιά. Το γκι [από αυτά τα δέντρα] τείνει να έχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε λεκτίνες που έχουν το μεγαλύτερο αντικαρκινικό ενδιαφέρον.
Στη συνέχεια εξετάζουμε τη συχνότητα χορήγησης και αν πρόκειται να το κάνουμε υποδόρια, ενδοφλέβια, ενδοαυλικά, ενδοπεριτοναϊκά κ.λπ. ανάλογα με το πού ζείτε στον κόσμο και πώς θα το συνδυάσουμε με άλλες θεραπείες. Έτσι, βασίζεται απόλυτα στο άτομο και στην ανταπόκριση του ατόμου. 
Θέλουμε ο ασθενής να έχει μια μικρή τοπική αντίδραση εάν το κάνει ενέσιμα. Θέλουμε να παρουσιάσει μια μικρή ερυθρότητα, ερεθισμό και φαγούρα και ίσως μια ευαισθησία. Θέλουμε να αυξήσει λίγο τη θερμοκρασία του σώματος... Το θέμα είναι ότι θέλουμε να δημιουργήσουμε αυτή την απελευθέρωση κυτταροκινών σε πολύ χαμηλό επίπεδο. Ενώ όταν χορηγούμε ένα ανοσοποιητικό φάρμακο όπως το Keytruda, δημιουργεί μια απελευθέρωση κυτταροκινών σε εκρηκτικό επίπεδο που μπορεί μερικές φορές να αποβεί μοιραία για τους ασθενείς".

Άλλοι μηχανισμοί δράσης και συνέργειες
Παρόμοια με τα φάρμακα, το γκι έχει επίσης συστημική δράση. Δεν στοχεύει σε μια συγκεκριμένη θέση υποδοχέα. Αντ' αυτού, πρόκειται για μια συστημική προσέγγιση με επίκεντρο το περιβάλλον. Στους μηχανισμούς δράσης του, εμπλέκεται με τα Β-κύτταρα, τα Τ-κύτταρα, τα ΝΚ κύτταρα (φονικά κύτταρα).
Βασικά θα ηρεμήσει εκείνα που δρουν με υπερβάλλοντα ζήλο, για να αποτρέψει μια υπερβολική ανοσολογική αντίδραση, και θα ενεργοποιήσει εκείνα που βρίσκονται σε αδράνεια ή υπολειτουργούν. Το γκι μειώνει επίσης τη φλεγμονή, μειώνοντας τα επίπεδα της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης, της ιντερλευκίνης-6, της ομοκυστεΐνης, των ηπατικών ενζύμων και άλλα. Μειώνει επίσης τον αγγειακό ενδοθηλιακό αυξητικό παράγοντα (VEGF), ο οποίος μπορεί να είναι σημαντικός για ορισμένους καρκίνους, και μειώνει το σάκχαρο και την ινσουλίνη στο αίμα. Η Winters υποψιάζεται επίσης ότι το γκι μπορεί να ρυθμίζει τόσο το σύστημα ενδορφινών όσο και το σύστημα ενδοκανναβινοειδών, οπότε παράλληλα γίνεται και ρύθμιση του στρες. "Έτσι, χτυπάει όλα αυτά που αποκαλούμε "The Terrain 10", από το προηγούμενο βιβλίο μου, "The Metabolic Approach to Cancer". Βρίσκω ότι το γκι τείνει να χτυπά κάθε ένα από αυτά ... συμπεριλαμβανομένης της επιγενετικής έκφρασης... του καθαρισμού του DNA.
Το χρησιμοποιούμε για ανθρώπους που έχουν υποστεί ακτινοβολία. Θα το χρησιμοποιήσουμε ως σταθεροποιητή του DNA. Θα το χρησιμοποιήσουμε εάν οι άνθρωποι έχουν λάβει μια αγωγή με Cipro [και άλλες φθοριοκινολόνες] για να βοηθήσουμε στον καθαρισμό του μεταβολικού χάους, της βλάβης του DNA που προκαλούν. Γνωρίζουμε ότι έχει κάποια επίδραση στην ινσουλίνη και τον IGF-1.
Στο βιβλίο μας, έχουμε εκατοντάδες αναφορές σε όλους τους διαφορετικούς μηχανισμούς δράσης. Ο συνάδελφός μου, ο Δρ Paul Faust, έχει γράψει ένα υπέροχο κεφάλαιο για την άμεση επίδρασή του στο ανοσοποιητικό σύστημα και όλες τις διαστάσεις του. Αυτό και μόνο το κεφάλαιο θα βοηθήσει πάρα πολλούς ανθρώπους γιατί αυτή η θεραπευτική υποστήριξη είναι τόσο χρήσιμη για τον καρκινοπαθή, για την πρόληψη του καρκίνου, για την εξυγίανση μετά τη θεραπεία του καρκίνου ...
Όσον αφορά τη συνέργεια, όταν συνδυάζεται το γκι με την υπερθερμία, όπως κάνουν τόσοι πολλοί συνάδελφοί μου στην Ευρώπη τα τελευταία 50 χρόνια, βλέπουμε εξαιρετικά αποτελέσματα. Είχα ασθενείς που πήγαιναν στην Ευρώπη με καρκίνο σε 4 σταδίου, μεταστατική νόσο παντού, που έπαιρναν ενδοφλέβια γκι μαζί με τοπική, περιφερειακή και ολόσωμη υπερθερμία υψηλής θερμότητας, οι οποίοι είδαν πλήρη ύφεση του καρκίνου τους σε πολλές περιπτώσεις, ή τουλάχιστον, κατάφεραν να τον κάνουν ξανά διαχειρίσιμο, και ακόμη πιο ενδιαφέρον, αυξάνοντας ξανά την ανταπόκριση σε άλλες θεραπείες".

 Περισσότερες πληροφορίες
Τα καλά νέα είναι ότι αυξάνεται ο αριθμός των γιατρών που εκπαιδεύονται σε αυτή τη θεραπεία, και η ίδια η θεραπεία κοστίζει μόνο μεταξύ 200 και 300 ευρώ το μήνα, οπότε είναι εξαιρετικά προσιτή, ενώ είναι επίσης εξαιρετικά αποτελεσματική. Νομίζω ότι θα ήταν πέρα από παράλογο να μην ενσωματώνεται σε οποιαδήποτε θεραπεία για τον καρκίνο. Και πάλι, για τον καρκίνο, η από του στόματος λήψη συμπληρωμάτων είναι αναποτελεσματική, καθώς οι λεκτίνες που είναι υπεύθυνες για τα αντικαρκινικά αποτελέσματα διασπώνται στο γαστρεντερικό σας σύστημα και επομένως δεν μπορούν να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος. Η Ένωση Ιατρών για την Ανθρωποσοφική Ιατρική (PAAM) είναι χορηγός των εκπαιδεύσεων της Winters για το γκι. 

Η συνέντευξη δόθηκε στον Dr Joseph Mercola

Το άρθρο αυτό δεν παρέχει ιατρικές συμβουλές ούτε συνταγογραφεί τη χρήση οποιασδήποτε τεχνικής ή φαρμάκου ή συμπληρώματος διατροφής ως μορφή θεραπείας για σωματικά, συναισθηματικά, νοητικά ή ιατρικά προβλήματα χωρίς τη συμβουλή του γιατρού σας, είτε άμεσα είτε έμμεσα. Η πρόθεση του άρθρου είναι μόνο να προσφέρει πληροφορίες γενικής φύσης. Σε περίπτωση που χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε από τις πληροφορίες αυτού του άρθου για τον εαυτό σας, η ιστοσελίδα και ο ιδιοκτήτης της δεν αναλαμβάνουν καμία ευθύνη για τις ενέργειές σας.

©2024 ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΑΝΘΡΩΠΟΣΟΦΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Κάθε θεραπευτική προσέγγιση βασίζεται τόσο σε μεθόδους θεραπείας χωρίς φάρμακα όσο και σε συγκεκριμένα φαρμακευτικά προϊόντα. Με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο η ανθρωποσοφική ιατρική εμπλέκει πάντοτε τα διάφορα επίπεδα της ανθρώπινης ύπαρξης (σώμα, ζωή, ψυχή, πνεύμα) στις διαγνώσεις και τις θεραπείες, ο στόχος της ανθρωποσοφικής φαρμακευτικής είναι να μην θεωρεί τις φαρμακευτικές ουσίες ως νεκρή ύλη, αλλά και να δίνει προσοχή στις διαμορφωτικές διαδικασίες και τις δυνατότητές τους. Η προέλευση της λέξης ουσία (λατινικά substare: "στέκομαι κάτω από") υποδηλώνει ήδη ότι οι φυσικές πτυχές του φαινομένου αποτελούν μόνο ένα μέρος του συνόλου. Έτσι η οντότητα μιας ουσίας βρίσκεται "πάνω" από την ορατή της εκδήλωση, αλλά πρέπει να νοηθεί ως στενά συνδεδεμένη με την πρώτη.

Επομένως η ανθρωποσοφική φαρμακευτική υιοθετεί μια ευρύτερη, ολοκληρωμένη προσέγγιση. Βασίζεται στη τρέχουσα επιστημονική έρευνα και διδασκαλία (ακαδημαϊκή γνώση) αλλά στοχεύει να συμπληρώσει τη τελευταία με ανθρωποσοφικές επιγνώσεις.

Μια πρωτοποριακή διαπίστωση για αυτή τη βαθύτερη κατανόηση της ουσίας καθώς και μια πνευματικά διευρυμένη μελέτη των διεργασιών είναι ότι η ύλη και το πνεύμα είναι αμοιβαία εξαρτημένα: "Το να μάθουμε να αναγνωρίζουμε την ψυχο-πνευματική ποιότητα αυτού που εμφανίζεται εξωτερικά στη φύση ως υλικό, αυτό είναι το σημαντικό. ... Ωστόσο, είναι απαραίτητο: να μη διακρίνουμε πλέον στο μέλλον μεταξύ του υλικού και του πνευματικού με αφηρημένο τρόπο, αλλά να αναζητούμε μέσα στο υλικό το ίδιο το πνευματικό, ώστε να το περιγράφουμε ταυτόχρονα ως πνευματικό και να αναγνωρίζουμε μέσα στο πνευματικό τη μετάβαση στο υλικό, δηλαδή τον τρόπο με τον οποίο το πνευματικό υποκρύπτει την αποτελεσματικότητα του υλικού".
 

Φύση - Άνθρωπος - Φαρμακευτική

Η εξωτερική φύση παράγει ανόργανες ουσίες τόσο από το φυτικό όσο και από το ζωικό βασίλειο. Αυτό συμβαίνει ύστερα από σταθερές διαμορφωτικές διαδικασίες που περιλαμβάνουν τη ζωή, την ψυχή καθώς και πνευματικές επιρροές σε συγκεκριμένη μορφή. Οι φυσικές ουσίες που επεξεργάζονται σε φαρμακευτικά προϊόντα αποτελούν τέτοιες διαδικασίες που έχουν έρθει σε ηρεμία και φέρουν τη δυνατότητα να επηρεάσουν τους ζωντανούς οργανισμούς. Κεντρικός στόχος της ανθρωποσοφικής φαρμακευτικής είναι να μεγιστοποιήσει αυτή την επίδραση και να τη φέρει σε κατάλληλη μορφή χορήγησης, διατηρώντας παράλληλα ένα υψηλό επίπεδο ποιότητας. Αυτός ο σαφής τρόπος σκέψης ακολουθήθηκε ήδη από τον διάσημο γιατρό και πολυμαθή Παράκελσο. Ο χαρακτηρισμός του Παράκελσου για τα φαρμακευτικά προϊόντα, πολλά από τα οποία πιθανότατα εξακολουθούσε να παράγει ο ίδιος, μπορεί να συνοψιστεί ως εξής "Ό,τι έχει δημιουργηθεί από τη φύση σε ακατέργαστη μορφή και ολοκληρώνεται από τον άνθρωπο μέσω της διορατικότητάς του". Αυτό λέει πολλά, αφού η φύση λειτουργεί συνεχώς και αξιόπιστα, εφόσον δεν διαταράσσεται αδικαιολόγητα Ωστόσο δεν μπορεί ποτέ να ξεπεράσει ένα συγκεκριμένο σημείο. Αυτό που παράγει ο άνθρωπος από φυσικές ουσίες είναι το αποτέλεσμα της γνώσης του. Ο στόχος (στην προκειμένη περίπτωση το "τέλος") καθορίζει την πραγματική προσέγγιση. Αυτή είναι μια βασική διαπίστωση για την κατανόηση των διαφορετικών ειδών εστίασης στη φαρμακευτική και την ιατρική.

Το ακόλουθο παράδειγμα μπορεί να βοηθήσει να καταλάβουμε καλύτερα: η φαρμακευτική έχει όλο και περισσότερο υλική εστίαση και, κατά τη διάρκεια των αιώνων, αντί για μια ολοκληρωμένη "επίγνωση" που περιλαμβάνει περισσότερα επίπεδα από το υλικό, συνοδεύεται από την περιοριστική ιδέα ότι η αποτελεσματικότητα των φυτών μπορεί να περιοριστεί στα λεγόμενα "συστατικά" (π.χ. τα αλκαλοειδή υοσκυαμίνη και σκοπολαμίνη από την Atropa belladonna). Με βάση αυτή τη λογική, ο στόχος ήταν να απομονωθεί αυτό το "δραστικό συστατικό" και, αν ήταν δυνατόν, ακόμη και να παραχθεί πλήρως συνθετικά σε επόμενο στάδιο. Εάν η εν λόγω ουσία, η οποία θεωρείται "πανομοιότυπη με τη φύση", τροποποιηθεί επιπλέον χημικά (π.χ. σε βουτυλοσκοπολαμίνη), το αποτέλεσμα είναι συνήθως μια ιδιαίτερα αυξημένη φαρμακολογική αποτελεσματικότητα που είναι μονόπλευρη από την άποψη αυτή. (Συχνά, αυτό έχει επίσης ως αποτέλεσμα ένα πιο ποικίλο φάσμα παρενεργειών).

Η πλήρης σύνθεση/παραγωγικοποίηση οδηγεί σε απώλεια της σύνδεσης με το αρχικό φυτό. Η ουσία ενός φυτού είναι περισσότερο εμφανής στη χαρακτηριστική, φαρμακολογικά αποτελεσματική ουσία του, αλλά δεν περιορίζεται σε αυτό. Η διαμόρφωση των ριζών, των φύλλων και των ανθέων, η συνολική εμφάνιση του φυτού, το μέγεθος, το χρώμα, η οσμή, η γεύση, η θέση μέσα στην οικογένεια, το προτιμώμενο φυσικό περιβάλλον και η βιο-κοινωνία είναι επίσης σημαντικά για την κατανόηση ενός φυτού. Επιπλέον, τα στοιχεία αυτά διαμορφώνουν την αποτελεσματικότητά του και στην πραγματικότητα είναι απαραίτητα για την επίτευξη μιας εμπεριστατωμένης κατανόησης της θεραπευτικής σχέσης του φυτού με τον άνθρωπο.

Η σύνδεση μεταξύ της φύσης και της ανθρωπότητας, η οποία αποτελούσε μέρος της γνώσης τους προηγούμενους αιώνες, είναι μια ουσιαστική βάση για την ανθρωποσοφική ιατρική, καθώς αποτελεί το σημείο προέλευσης τόσο της ασθένειας όσο και της θεραπείας. "Η ασθένεια εμφανίζεται λόγω της αλλαγής μιας διαδικασίας από μια ανθρώπινη ποιότητα σε μια φυσική ποιότητα. Η θεραπεία με τη σειρά της σημαίνει εξανθρωπισμό του φυσικού". 

Η κοινή εξελικτική ανάπτυξη του ανθρώπου και όλης της εξωτερικής φύσης προσδίδει την δυναμική ότι οι φυσικές ουσίες μπορούν να επεξεργαστούν με τη σωστή διαδικασία-προσαρμοσμένη στον θεραπευτικό στόχο, είτε για μια πιο τυπική είτε για μια ιδιαίτερα ατομική εξέλιξη της νόσου. Αυτό αποσκοπεί στην αύξηση της αποτελεσματικότητας, αλλά ποτέ στην καταστροφή της ουσίας ή στην αποξένωση από τον άνθρωπο.

Η κύρια διαφορά μεταξύ των αμιγώς χημικών-συνθετικών φαρμακευτικών προϊόντων και εκείνων της ανθρωποσοφικής ιατρικής έγκειται στη θεμελιώδη προσέγγισή τους και ο Rudolf Steiner την είχε περιγράψει στους γιατρούς ως εξής: "…εκτός από την παραγωγή φαρμακευτικών προϊόντων λαμβάνοντας υπόψη μόνο τις χημικές δυνάμεις ακολουθώντας τις συνταγές της υλιστικά προσανατολισμένης χημείας μας, είναι επίσης δυνατό να δημιουργηθούν φαρμακευτικά προϊόντα για τα οποία μπορεί κανείς να πει: σε αυτό το φάρμακο έχει διοχετευτεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο η πνευματικότητα του κόσμου ".

Βιβλιογραφία

1 Steiner R. Die Sendung Michaels. GA 194. Vortrag vom 30.11.1919. 4. Aufl. Dornach: Rudolf Steiner Verlag; 1994.

2 Girke M. Innere Medizin. Berlin: Salumed Verlag; 2010.

3 Steiner R. Anthroposophische Menschenerkenntnis und Medizin. GA 319. Vortrag vom 29.8.1924. 3. Aufl. Dornach: Rudolf Steiner Verlag; 1994.

Κλινικές τής Ελβετίας, τής Γερμανίας, τής Ολλανδίας και τής Σουηδίας χορηγούν σε καρκινοπαθείς iscador, εκχύλισμα δηλαδή ευρωπαϊκού ιξού (Viscum album). Υπάρχουν διάφορα είδη mistletoe. Υπάρχει το κινεζικό mistletoe (Loranthes parasiticus), το αμερικανικό mistletoe (viscum flavescens) και το ευρωπαϊκό mistletoe (viscum album).

Πρώτος, που υποστήριξε την αντικαρκινική δράση τού ευρωπαϊκού ιξού ήταν ο αυστριακός φιλόσοφος και ερευνητής βιολογίας Rudolf Steiner, ο οποίος υπήρξε ιδρυτής τής Ανθρωποσοφίας, ενός κινήματος φιλοσοφικού και ιατρικού. Όταν ο Steiner υποστήριζε την αντικαρκινική δράση τού ιξού, δεν είχε τα απαραίτητα τεκμήρια για τη στήριξη της θέσης του. Σήμερα όμως υπάρχουν αποδείξεις.

Το iscador ενδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα, διεγείρει τον θύμο αδένα, ενισχύει τα λευκά αιμοσφαίρια και φαγοκύτταρα τού οργανισμού και εμποδίζει τον σχηματισμό όγκων. Επιπλέον, περιέχει βιολογικά ενεργείς πρωτεΐνες, τις λεκτίνες, οι οποίες έχουν ισχυρή αντικαρκινική δράση, όπως έχει αποδειχθεί σε καλλιέργειες ανθρώπινων κυττάρων και σε πειράματα σε ζώα.

Μια μελέτη, που έγινε το 1990 σε καλλιέργειες ανθρώπινων κυττάρων, έδειξε, ότι η λεκτίνη τού ιξού αυξάνει την παραγωγή τού ογκονεκρωτικού παράγοντα άλφα, μιας ορμόνης, που εκκρίνουν τα κύτταρα τού ανοσοποιητικού συστήματος και καταστρέφει τον καρκινικό ιστό. Η λεκτίνη αυτή επίσης ενισχύει την παραγωγή ιντερλευκίνης-1 και ιντερλευκίνης-6, ουσιών, που βελτιώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα. 01 Για να αντιληφθούμε πόσο πολύ ενισχύει το iscador το ανοσοποιητικό μας σύστημα αρκεί να αναφέρουμε, ότι η δράση των διαφόρων κυττάρων τού ανοσοποιητικού μας συστήματος, συμπεριλαμβανομένων των φυσικών φονικών κυττάρων, αυξάνεται σημαντικά σε μόλις 24 ώρες από τη στιγμή, που το λαμβάνουμε. 02

Μελέτες έχουν δείξει, ότι η θεραπεία με iscador συμβάλλει στην αύξηση τής διάρκειας και τής ποιότητας τής ζωής, σταθεροποιεί τον καρκίνο, προκαλεί σμίκρυνση των όγκων και βελτιώνει τη γενικότερη κατάσταση των καρκινοπαθών. 03

Μελέτες, που έχουν δημοσιευθεί στο Journal of Anthroposophic Medicine και στο Anthroposophical Medicine and Therapies for Cancer καταδεικνύουν την αντικαρκινική δράση τού iscador. Ασθενείς με καρκίνο τού αυχένα, οι οποίοι συνδύασαν ακτινοθεραπεία, εγχείρηση και θεραπεία με iscador, είχαν ποσοστό επιβίωσης 83% ύστερα από πέντε χρόνια, ενώ αυτοί, που έκαναν μόνο ακτινοθεραπεία, είχαν ποσοστό επιβίωσης 69%.

Άλλη μελέτη σε καρκινοπαθείς με καρκίνο τού βρόγχου έδειξε, ότι το 75% των ασθενών, που λάμβαναν iscador, παρέμεναν ζωντανοί ύστερα από τέσσερα χρόνια, ενώ από τους καρκινοπαθείς, που δεν λάμβαναν iscador, μόλις το 35% παρέμεναν ζωντανοί. Τα ποσοστά επιβίωσης ασθενών με καρκίνο τού δέρματος, που λάμβαναν iscador, ήταν 80%, ενώ των ασθενών, που δεν λάμβαναν iscador, 65%.

Άλλη μελέτη βρήκε, ότι περισσότεροι ασθενείς με καρκίνο τού μαστού ήταν ζωντανοί μετά από δέκα χρόνια σε σύγκριση με αυτούς, που δεν έλαβαν Iscador. Οι άνθρωποι, που είχαν έναν συνδυασμό εγχείρησης και iscador, είχαν 83% ποσοστό επιβίωσης μετά από πέντε χρόνια σε σύγκριση με 69% για αυτούς, που έλαβαν μόνο ακτινοβολία. Ανάλογες μελέτες έχουν δείξει, ότι το iscador είναι το ίδιο αποτελεσματικό κατά τού καρκίνου των πνευμόνων, τού στομάχου, τού παχέος εντέρου και των ωοθηκών. Επειδή κάποιος μπορεί να εκφράσει την ένσταση, ότι αυτές οι μελέτες έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα της ανθρωποσοφικής κοινότητας, που προπαγανδίζουν υπέρ τού iscador, και κατά συνέπεια τα όσα αναφέρονται σε αυτά ενδέχεται να μην είναι απολύτως αντικειμενικά, αναφέρουμε μια μελέτη για την αντικειμενικότητα τής οποίας κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλλει. Η μελέτη αυτή διεξήχθη από τον γιατρό Richard Wagner στη Στουτγκάρδη σε 36 ασθενείς με καρκίνο των ωοθηκών.

Από τη μελέτη αυτή αποδείχθηκε, ότι η θεραπεία με iscador μπορεί να φέρει τα ίδια αποτελέσματα με τη χημειοθεραπεία γι’ αυτή τη μορφή καρκίνου με ένα όμως πλεονέκτημα: την καλύτερη ποιότητα ζωής. Ο Dr. Wagner είναι κατηγορηματικός: «Οι ασθενείς, που έκαναν θεραπεία με iscador είχαν καλύτερη ποιότητα ζωής από ό,τι αυτοί, που έκαναν χημειοθεραπεία». Προσθέτει επίσης, ότι οι ασθενείς, που έκαναν μόνο χημειοθεραπεία είχαν ποσοστό επιβίωσης 50% ύστερα από 7 μήνες, ενώ αυτοί, που λάμβαναν iscador μετά από χημειοθεραπεία, είχαν το ίδιο ποσοστό επιβίωσης ύστερα από 14 μήνες.(50)

Ο ιξός δεν πρέπει να λαμβάνεται προληπτικά, όπως άλλα βότανα, αλλά μόνο από καρκινοπαθείς. Ο ιξός συνδυαζόμενος με εγχείρηση παρέχεται είτε προεγχειρητικά (14 ημέρες πριν την επέμβαση) είτε μετεγχειρητικά. Προεγχειρητικά λαμβάνεται, για να μην εξαπλωθεί ο καρκίνος, συνήθης παρενέργεια τής χειρουργικής επέμβασης. Μετεγχειρητικά χορηγείται για μερικά χρόνια, ώστε να μην παρουσιαστεί υποτροπή. Το iscador μπορεί να ληφθεί και από αυτούς, που κάνουν χημειοθεραπεία, διότι μειώνει τις παρενέργειές της.

Το iscador χορηγείται είτε σε ενέσιμη μορφή κοντά στον όγκο είτε στοματικά. Επειδή είναι παρασιτικό φυτό αναμένεται, ότι θα υπάρχει διαφορά μεταξύ των mistletoes, που φύονται σε διαφορετικά δένδρα. Η Ανθρωποσοφική ιατρική χρησιμοποιεί διαφορετικούς τύπους mistletoe βασισμένους στους τύπους τού καρκίνου, τα δένδρα, από τα οποία μαζεύτηκαν και τις μεθόδους παρασκευής, διότι διαφορετικές μορφές iscador παρασκευάζονται με προστιθέμενα ομοιοπαθητικά μέταλλα.

Αναφορές:

• Heinerman J., The treatment of cancer with herbs, 1984
• Hajito T., et al., Increased secretion of tumor necrosis factor a, interleukin 1 and interleukin 6 by human mononuclear cells exposed to B-galactoside-specific lectin from clinically applied mistletoe extract, Cancer Research, 50, 3322-3326, Jun. 1990
• Hajito T., Lanzrein C., Natural killer and antibody dependent cell – mediated cytotoxicity and large granular lymphocyte frequencies in Viscum album treated breast cancer patients, Oncology, 43, 93-97, 1986
• Kiene H. (1989). Clinical studies on mistletoe therapy for cancerous diseases, a review by Helmut Kiene. Therapeutikon, 3,347-353
• Wagner R., Ovarian cancer and mistletoe treatment, Journal of Anthroposophical Medicine, 51-53, 1986

Απόσπασμα από το βιβλίο του Μάριου Δημόπουλου: «Φυσικές μέθοδοι αντιμετώπισης του καρκίνου». Εκδόσεις Etra

Μια περιγραφική ανάλυση του Vademecum των Ανθρωποσοφικών Φαρμάκων περιγράφει τα ολιστικά ιατρικά συστήματα ως ολοκληρωμένα συστήματα θεωρίας και πρακτικής, που έχουν εξελιχθεί σε διαφορετικές περιοχές, πολιτισμούς και χρονικές περιόδους, κυρίως έξω από τη σφαίρα της δυτικής - συμβατικής ιατρικής. Τέτοια συστήματα περιλαμβάνουν την Ανθρωποσοφική Ιατρική, την Αγιουρβέδα, την Φυσιοπαθητική, την Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική και την ιατρική Unani. Τα χαρακτηριστικά των ολιστικών ιατρικών συστημάτων περιλαμβάνουν μια παραδοσιακή χρήση πριν την εμφάνιση της τρέχουσας συμβατικής ιατρικής, ένα ολιστικό, μη αναγωγικό οντολογικό, επιστημολογικό και πρακτικό προσανατολισμό, συγκεκριμένες διαγνωστικές και θεραπευτικές τυπολογίες και τη χρήση μεγάλου αριθμού φαρμακευτικών προϊόντων, φυτικής, ζωικής ή ορυκτής προέλευσης. Λόγω των διαφορετικών τυπολογιών τόσο στα ολιστικά ιατρικά συστήματα όσο και στην συμβατική ιατρική, τέτοια φαρμακευτικά προϊόντα συχνά χρησιμοποιούνται για έναν αριθμό διαφορετικών ενδείξεων, σύμφωνα με την συμβατική ταξινόμηση της εκάστοτε νόσου.

Μια πηγή για τη γνώση των κλινικών ιδιοτήτων αυτών των προϊόντων, είναι η εμπειρία των πάροχων θεραπείας. Έχει αναπτυχθεί μια συστηματική προσέγγιση στην τεκμηρίωση, την αξιολόγηση και τη συγκέντρωση εμπειριών από ιατρούς που χρησιμοποιούν τα Ανθρωποσοφικά Φάρμακα (AMPs): το Vademecum (Εγχειρίδιο) των Ανθρωποσοφικών φαρμάκων. Η μελέτη αυτή παρέχει μια περιγραφική ανάλυση της 4^ης έκδοσης του Vademecum. Περιλάμβανε 799 διαφορετικά AMPs, που χρησιμοποιήθηκαν σε 1773 ενδείξεις, βασισμένα σε 2543 ερωτηματολόγια που υποβλήθηκαν από 274 ιατρούς, σε 19 χώρες. Τα 799 AMPs αντιπροσώπευσαν περισσότερα από τα μισά AMPs στην αγορά της Γερμανίας το 2015-2016. Οι 1.773 ενδείξεις συμπληρώθηκαν με συνολικά 19.328 παραπομπές από 2.389 διαφορετικές βιβλιογραφικές αναφορές και αντιστοιχούσαν σε 544 διαφορετικούς τριψήφιους κωδικούς, όπως ορίζονται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας στη Διεθνή Ταξινόμηση Νοσημάτων, δηλαδή περισσότερο από το ένα τέταρτο όλων αυτών των τριψήφιων κωδικών.

Αυτή η μελέτη δείχνει ότι είναι δυνατόν να τεκμηριωθούν, να αξιολογηθούν και να συγκεντρωθούν βιωματικά στοιχεία σε μια μεγάλη ομάδα πάροχων θεραπείας, για μεγάλο βαθμό Ανθρωποσοφικών Φαρμακευτικών προϊόντων, με συστηματικό τρόπο και διαφάνεια. Το ίδιο το Vademecum έχει δυνατότητα επιστημονικής και κανονιστικής αξιολόγησης των AMPs. Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η προσέγγιση του Vademecum μπορεί να είναι χρήσιμη για φαρμακευτικά προϊόντα που προέρχονται και από άλλα ολιστικά ιατρικά συστήματα.

Η μελέτη:https://www.karger.com/Article/Abstract/507541

Πηγή:European Coalition on Homeopathic & Anthroposophic Medicinal Products